Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 205
Wyzwolenie pierworodnych
natomiast trzody i bydła ludu pospolitego reprezentują zdeprawowane elementy ich człowieczeństwa. Cała ta rzesza jest typem bardzo wielu z tych, którzy będą takim poświęconym i niepoświęconym ludem w rozwijającym się i skończonym obrazie, tj. od 1874 aż do jakiegoś czasu po roku 1956. Pieczenie przez Izraelitów przaśnych placków z ciasta, jakie wynieśli z Egiptu (w.39), jest typem ludu Bożego począwszy od roku 1874 aż do jakiegoś czasu po roku 1956, używającego prawd, jakie wydobyli z nauk antytypicznego Egiptu, by rozwijać w sobie prawdę i ducha prawdy (1 Kor. 5:7,8). Fakt, że placki te nie były zakwaszone, wskazuje na czystość prawdy i jej ducha, które należą do tych, którzy prawdziwie opuszczają symboliczny Egipt. Odnośne typiczne akty, mające miejsce przy okazji wypędzania Izraelitów, i niepozwalanie im na dłuższe pozostanie (w. 39) są typem pomagania nam w kierunku czystości wiary i życia przez prześladowania („wygnani”) i niepozwalanie nam na dłuższe pozostawanie w harmonii z antytypicznymi Egipcjanami. Gdybyśmy bowiem byli dobrze traktowani w społeczności z nimi (przebywali dłużej, mieszkali), zostalibyśmy skalani w naszej wierze i życiu. To, że Izraelici nie przygotowali żadnej żywności przedstawia fakt, że prawdziwi antytypiczni Izraelici nie przygotowują żadnego innego duchowego pokarmu prócz prawdy i jej ducha.
(61) W wersecie 40 zdanie podrzędne „którzy mieszkali w Egipcie [nie: którego mieszkali w Egipcie, jak podaje B.G. – przypis tł.]” nie jest podane jako wyjaśniające zdanie podrzędne i nie oznacza zatem długości czasu, podczas którego Izrael mieszkał w Egipcie, ponieważ sprawiłoby to, iż werset ten przeczyłby Gal. 3:17, gdzie Bóg mówi nam, że 430 lat minęło od czasu potwierdzenia Przymierza Abrahamowego do Zakonu. Przymierze to zostało potwierdzone, gdy Abraham spełnił jego ostatni warunek – wszedł do ziemi (1Moj. 12:1). Zdanie to jest podane jako ograniczające zdanie podrzędne, wskazujące, że Izraelici żyjący po czasie, kiedy Izrael przebywał w Egipcie, nie mieli żadnego udziału w mieszkaniu, o którym tutaj jest mowa. Część tych 430 lat mieszkania Izraela miała miejsce wtedy,