Epifaniczny tom 11 – rozdział 3 – str. 212
Wyzwolenie pierworodnych
wraz z tym, co z tego wynika, i dlatego nie będziemy powtarzać tutaj stosownych wyjaśnień. Wymienionych jest tutaj tylko pięć z siedmiu narodów Kanaanu – pominięci są Peryzyjczycy i Girgazejczycy. Wymienionych jest pięć (5 jest połową z 10, liczby ludzkiej zupełności) być może dlatego, by pokazać, że antytypiczny Kanaan Wieku Ewangelii jest wiekiem usprawiedliwienia z wiary, a nie rzeczywistego usprawiedliwienia, i że antytypiczny Kanaan Wieku Tysiąclecia także nie będzie jeszcze stanem rzeczywistej doskonałości. Polecenie obchodzenia 14 Nisan, Abib, w Kanaanie przedstawia zatem polecenie, byśmy obchodzili Pamiątkową Wieczerzę w czasie Wieku Ewangelii jako reprezentację naszego wyzwolenia Wieku Ewangelii oraz by świat w Tysiącleciu, a być może i po Tysiącleciu, czynił to samo jako reprezentację wyzwolenia świata w Wieku Tysiąclecia. Treść wersetów 6, 7 zinterpretowaliśmy powyżej, omawiając 2Moj. 12:15,16 i nie będziemy powtarzać tutaj tych myśli. Zauważymy jednak, że niewymienienie pierwszego dnia jako świętego zgromadzenia i wymienienie siódmego dnia jako takiego przedstawia to, że Żniwo (Paruzja i Epifania) Wieku Ewangelii jest ważniejsze niż Żniwo Wieku Żydowskiego. Wyjaśnianie przez izraelskich ojców (w. 8) swoim synom, dlaczego obchodzą doroczną Paschę, przedstawia naszego Pana wyjaśniającego Swoim duchowym synom, dlaczego obchodzą oni doroczną Wieczerzę Pańską. Zatem zarówno w dorocznym święcie Paschy, jak i Pamiątkowej Wieczerzy sugerowany jest ich związek symboliczny i upamiętniający z ich pierwowzorami – w pierwszym przypadku typicznie, a w drugim antytypicznie.
(68) To, co typicznie jest zasugerowane w wersecie 8, jest wyraźnie stwierdzone typicznie w wersecie 9. Słowa: „I będziesz to miał za znak [symbol] na [przez] ręce [czynie] twojej” wskazują bowiem na symboliczny związek obchodzenia dorocznego baranka z obchodzeniem pierwszego baranka w Egipcie. W ten sposób potwierdzony jest symboliczny związek między dorocznym a pierwszym świętem Paschy. Potwierdza to zatem symboliczny związek Wieczerzy Pańskiej z antytypicznym Barankiem