Epifaniczny tom 11 – Dodatek III – str. 693
Pieśni Salomona
Jego charakter (imię) przejawia się (rozlewa) w łaskach Ducha Świętego; dlatego poświęceni (panny; Mat. 25:1-12) rozkoszują się w Nim. Kościół wspólnie prosi Go, by pociągnął go do Siebie (pociągnij mnie – w. 4), a wtedy już indywidualnie będzie on biegł za Nim po nagrodę (pobiegniemy za tobą; Żyd.6:20). Chrystus (król) wprowadził go do Swoich urzędowych dzieł (pokoi) jako jego mądrości, sprawiedliwości, uświęcenia i wyzwolenia (1Kor.1:30). Kościół indywidualnie będzie radował się i wielokrotnie cieszył w Nim (w tobie radować), pamiętając o tym, iż Jego miłość jest cenniejsza niż doktryny (niż wino). Święci przejawiają wobec Niego miłość bezinteresowną (miłują). W swym człowieczeństwie ma braki, wady i słabości (czarna – w. 5), lecz w nowym stworzeniu jest piękna w świętości (urodziwa). W Żniwie Żydowskim oznajmiła to oskarżającym ją Żydom (córkom Jeruzalemskim): jej niedoskonałości są jak te w narodzie dziesięciu pokoleń, które reprezentuje Kedar (ciemny), drugi syn Ismaela (Izaj. 60:7); lecz w nowym stworzeniu jest bez grzechu i bez zmazy (zasłony Salomona). Prosiła, by nie patrzyli na nią według jej cielesnych niedoskonałości (nie patrzcie, że jestem czarna – w. 6), co było wynikiem doświadczeń ze złem i trudnych pokus (opaliło mnie słońce; Mat. 13:5,6,20,21). Niezadowolone z niej były tracące korony nowe stworzenia, będące sekciarskimi wodzami (synowie matki rozgniewali się na mnie; Psalm 50:16-22), którzy zmusili ją do służenia w ich denominacjach (kazali mi pilnować winnic), ze szkodą dla niej samej i prawdziwych braci (mojej nie strzegłam). Wśród denominacyjnych błędów i ludu tęskniła za umiłowanym swej duszy, chcąc dowiedzieć się, w jakich warunkach udziela On prawdy tym należącym do Niego (powiedz mi, gdzie pasiesz swoje stada – w. 7), chronionym i wprowadzanym w pokusy (odpoczywać w południe), zastanawiając się, dlaczego ma być traktowana jako całkowicie cielesna („heretycy”) razem z tymi, których uczyli Jego rzekomi współpracownicy (jako ta, która owija wokół siebie zasłonę – Rotherham).