Epifaniczny tom 11 – rozdział 4 – str. 281
Wyzwolenie pozostałych Izraelitów
„gdyż nader wspaniałym się okazał”, dosłownie: tryumfował, by tryumfować, co zgodnie z hebrajskim idiomem oznacza wyraźną emfazę. Zgodnie z idiomem angielskim ta myśl powinna być oddana następująco: wielce zatryumfował albo zatryumfował bardzo. O tak, w antytypie prowadził największą ze wszystkich wojen, przeciwko największemu ze wszystkich przeciwników, który był oponentem wyposażonym w najlepsze umiejętności i wyposażenie. Z tej wojny Bóg wyszedł jako wspaniały zwycięzca, ponieważ wszystkie błędy (koń – w. 1) oraz wszyscy wodzowie błędu (jeździec) w tej duchowej wojnie zostali pobici w wiecznym zniszczeniu (wrzucił w morze – w. 1). Ten werset jest tematem całej pieśni, ponieważ to, co następuje po nim, jest jedynie rozwinięciem słów pieśni, jakie występują w wersecie 1.
(35) Jezus i Kościół będą w stanie odpowiednio powiedzieć „Jah jest moją siłą” (w. 2), ponieważ Jehowa posilił ich do wyzwoleńczego dzieła Paruzji i Epifanii i posili ich do wyzwoleńczego dzieła Tysiąclecia i Małego Okresu. Chodzi więc o to, że wyzwalająca moc należy do Jehowy. Pozostałe duchowe klasy (synowie Izraela) także uznają Jah jako źródło mocy dla ich wyzwolenia, a także dla ich współpracy w wyzwalaniu innych. Wszystkie odnośne klasy na poziomie duchowym powiedzą: Jah jest moją pieśnią (w. 2), ponieważ wówczas On będzie tematem ich wszystkich rozmów, świadectw i objawień. Słowo Jah, które występuje w hebrajskim w wersecie 2, jest skrótem od Jahweh i pojawia się tylko w 47 wersetach, natomiast słowo Jahweh występuje w ponad 5 000 wersetów. Wszyscy oni będą mogli powiedzieć, że Jahwe jest ich zbawieniem, co będzie mógł stwierdzić nawet nasz Pan (Żyd. 5:7), ponieważ Bóg wyzwoli ich wszystkich w czasie ich próby od mocy kusiciela. Każda jednostka wśród nich powie: On jest Bogiem moim (w. 2), ponieważ Jahwe był i będzie dla nich potężnym Bogiem, który zajmował się nimi i w przymierzu będzie czynił to nadal. Zdanie w przekładzie A.V.: „Przygotuję Mu mieszkanie” [w B.G. „przetoż przybytek wystawię mu” – przypis tł.] (w. 2) jest błędnym tłumaczeniem, które powinno brzmieć: „Będę Go wychwalać”.