Epifaniczny tom 11 – rozdział 5 – str. 333
Podróż do Góry Synaj
Natomiast to, co rozumieją, powinni wyjaśniać bez zbędnych formalności według potrzeby (rzecz małą sądzić będą), co miało być dla Niego dogodnym rozwiązaniem (ulżysz sobie), jak również miało włączyć ich do współpracy (poniosą ciężar z tobą). Bóg w Swojej mądrości i mocy zapewnił Go, że jeśli tak postąpi (jeśli to uczynisz – w. 23) i jeśli Bóg uzna to w Swojej mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy (rozkaże Bóg), wówczas uzyska pomoc w sprawowaniu Swojego urzędu (podołasz temu) i pomyślnie poprowadzi lud Boży do jego dziedzictwa (lud na miejsca wracać się będzie w pokoju, dosłownie: w pomyślności). Nasz Pan, przyjmując tę radę (usłuchał głosu – w. 24), wprowadził ją w czyn (uczynił, jak mu powiedział), wybierając utalentowanych mężów (zdolnych mężów – w. 25) jako wodzów wśród swojego ludu (naczelników nad, a dosłownie dla ludu): członków gwiezdnych (przełożonych, dosłownie książąt, wodzów nad tysiącem), ich specjalnych pomocników (nad setką), pielgrzymów i pielgrzymów pomocniczych (nad pięćdziesiątką) oraz starszych (nad dziesiątką). Sprawowali oni nadzór, na każdy czas służąc ludowi Bożemu (sądzili lud w każdym czasie – w. 26), lecz o rozwiązanie spraw, których nie rozumieli, prosili Jezusa (trudne rzeczy odnosili do Mojżesza), natomiast tego, co rozumieli, uczyli braci bezpośrednio (rzecz małą sami sądzili). Gdy Bóg podał te instrukcje, Pan Jezus zakończył ten temat (odprawił Mojżesz teścia w. 27), a Bóg zajął się innymi sprawami (odszedł do ziemi swej).
(24) Wydarzenia 2Moj. 18 miały miejsce przed wydarzeniami z 2Moj. 19:1, 2, czego domyślamy się z 18:5 (przybył Jetro … obozował pod górą Bożą). Słowa z 2Moj. 19:1,2 wydają się być podane po to, by ustalić chronologię przybycia do góry Synaj. Wersety te, szczególnie werset 1, oznaczają bowiem, iż przybycie to miało miejsce piętnastego dnia trzeciego miesiąca, tj. pierwszego dnia trzeciego miesiąca po opuszczeniu Egiptu, co miało miejsce piętnastego dnia pierwszego miesiąca, a więc 60 dni później (trzeciego miesiąca … w tenże dzień – w. 1). Obala to pogląd rabinów, którzy utrzymują, że Zakon był dany w dniu Pięćdziesiątnicy, który przypadał 51 dni po wyjściu.