Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 371

Przy Górze Synaj

odzyska wolność samo, bez zwolenników (sam odejdzie); ale jeśli jest ono przywódcą i w ten sposób dostało się w niewolę u Azazela, grzechu i błędu wraz ze zwolennikami (jeśliby miał żonę), wówczas jego zwolennicy odzyskają wolność wraz z nim (żona jego z nim odejdzie).

      (17) Lecz jeśli Azazel, grzech i błąd dały mu zwolenników (jeśli mu pan jego dał żonę – w.4 ) i jeśli przy ich pomocy rozwinęło ono religijne ruchy (urodziła mu synów) i zdobyło władze urzędowe (córki), gdy oczyści się z niewoli Azazela, grzechu i błędu, oni pozostaną w tej niewoli (będą pana jego). Dla przykładu: Br. Geo. Fisher otrzymał zwolenników od Azazela, grzechu i błędu, a jako pielgrzym i wydawca założył przy ich pomocy różne ruchy oraz posiadał władze urzędowe. W chwili zerwania z rutherfordyzmem odszedł od służby Azazelowi, grzechowi i błędowi w Towarzystwie bez tych zwolenników, ruchów i urzędów, otrzymanych w okresie służenia Azazelowi, grzechowi i błędowi w Towarzystwie: opuścił służbę Azazelowi tak, jak do niej przystąpił (sam tylko odejdzie). Lecz jeśli ktoś swymi czynami i postawą całkowitej samowoli (jeśliby rzekł niewolnik – w. 5) wyraźnie dowodzi, że jest całkowicie oddany (miłuje) Azazelowi, grzechowi i błędowi (pana mego), swym zwolennikom (żonę moją) oraz ruchom i władzom (dzieci [K.J.V.] moje) i odmawia uwolnienia się od nich przez oczyszczenie samego siebie (nie wyjdę wolnym) – szatan, grzech i błąd wprowadzą go w stan otwartego i ostrego sprzeciwu wobec przywódców Maluczkiego Stadka, którzy rozpoznają go jako członka klasy wtórej śmierci (przywiedzie go pan do sędziów – w. 6), oraz oddadzą przywódcom (postawi go u drzwi) i zwolennikom (u podwoi) Azazela, grzechu i błędu; przywiążą (przekłuje mu pan) go oni do nich śmiertelnym błędem (szydłem) w jego zrozumieniu (ucho), takim jak zaprzeczanie okupowi czy udziałowi kościoła w ofierze za grzech, i w ten sposób na zawsze (na wieki) będzie im podlegał (będzie mu niewolnikiem).

      (18) Jeśli dla jakiejś korzyści osobistej (jeśliby kto sprzedał – w. 7)

poprzednia stronanastępna strona