Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 376
Przy Górze Synaj
wpływów i prestiżu przez „obecne kierownictwo”, a oddawanie to odbywa się przez ich przywódców (da według uznania sędziów, dosłownie: da przez sędziów [w hebrajskim nie ma słów odpowiadających słowom według uznania, a tłumaczenie A.V. całkowicie pomija hebrajskie słowo oznaczające przez]; dobrze oddaje to B.T.: „wypłaci ją za pośrednictwem sędziów” – przypis tł.), co – jak potwierdzają dokonane fakty – uczyniło „obecne kierownictwo” za szkody wyrządzone w owocowaniu ludu Prawdy. Lecz jeśli jest wyrządzona jakakolwiek inna szkoda (gdzie by śmierć zaszła – w. 23), co oczywiście było dokonane przez „obecne kierownictwo” wobec wielu z ludu Bożego, wówczas sprawiedliwość wymaga czegoś dodatkowego prócz tego, co powyżej wykazaliśmy: dokładnego równoważnika (duszę za duszę), tzn. tak jak ich postępowanie doprowadziło niektórych do utraty stanowiska przed Panem, tak sprawiedliwość wymaga, by „obecne kierownictwo” utraciło swe stanowisko przed Panem. Jeśli ktokolwiek z takich polemistów zaślepia oczy zrozumienia kogokolwiek z ludu Bożego, to takiego złoczyńcę Bóg pozbawi oczu zrozumienia (oko za oko – w. 24), co dostrzegamy w „obecnym kierownictwie” i „Grupie”.
(22) Jeśli tacy polemiści doprowadzają kogokolwiek z ludu Bożego do utraty zdolności przyswajania prawdy jako pokarmu (za ząb), Bóg pozbawi ich zdolności przyswajania prawdy, co można dostrzec w skutkach sporów u wydawców Strażnicy (ząb). Jeśli tacy polemiści pozbawiają kogoś z ludu Bożego możliwości służby Bogu (za rękę), zostaną odsunięci od służby Bożej, co można zauważyć w postępowaniu Adama Rutherforda z jego poselstwem „Oto Oblubieniec”, który pozbawił niektórych służby, oraz w jego późniejszych czynach w kwestii Brytyjczyko-Izraelitów, co dowiodło pozbawienia go kwalifikacji do Boskiej służby (ręki). Jeśli podważają oni charakter i dobre postępowanie w kimkolwiek z ludu Bożego (za nogę), ich charakter i dobre postępowanie zostaną podważone (noga), co jest oczywiste na przykładzie sporów J.F.R. odnośnie nauk o tym, że nie trzeba rozwijać się w charakterze i służbie.