Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 388
Przy Górze Synaj
i splami ich wprowadzeniem w złe nauki i praktyki, jak uczyniło to wobec nich Towarzystwo (a śpi z nią), ta grupa w zwyczajny sposób przyjmie ich jako poślubionych sobie i połączy się z nimi (weźmie ją sobie za żonę). Lecz jeśli Pan Jezus przez zasady Słowa jednoznacznie odmówi udzielenia zgody na ich połączenie się, jak uczynił to w przypadku pewnych jednostek w obydwu przed chwilą wymienionych klasach (ojciec jej zdecydowanie odmawia oddania jej mu – w. 17), ta grupa prawdy musi porzucić daną prawdę, co Towarzystwo uczyniło odnośnie istnienia klasy Młodocianych Godnych i tymczasowo usprawiedliwionych. Lud Boży nie może pozostawić fałszywie nauczających kościołów, które przez błędne nauczanie, jako rzecznicy szatana, praktykują symboliczne czary (2 Król. 9:22; Obj. 2:20-23), bez obalenia ich błędów, lecz przy pomocy odpowiednich prawd powinien gorliwie demaskować ich symboliczne czary (czarownicy nie zostawisz przy życiu – w. 18). Lud Boży jako taki nie powinien łączyć się z kościołem ani z państwem; nie powinien też jednoczyć się z takim kościołem, który połączył się z państwem (obcuje ze zwierzęciem – w. 19). Jeśli to uczyni, zostanie całkowicie odcięty od wysokiego powołania, co stało się z niektórymi w prawdzie, którzy odpadli od niej i przyłączyli się do rzymskiego, greckiego, luterańskiego, zreformowanego lub anglikańskiego kościoła (poniesie śmierć). Jego ofiarnicza służba nie może być oddawana jakiemukolwiek religijnemu systemowi szatana (bogom – w. 20), co jest ofiarą demonom, lecz jedynie Bogu (tylko samemu Panu). Ktokolwiek czyni inaczej, jest odłączany od wysokiego powołania (wytracony będzie).
(35) Lud Boży będący nowymi stworzeniami powinien bardzo uważać, by nie szkodzić i nie uciskać Młodocianych Godnych, którzy są obcą klasą dla nowych stworzeń (przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał – w. 21). Można im szkodzić na przykład przez niebraterskie traktowanie, niepotrzebne dyskryminowanie i nieudzielanie należnej im usługi. Uciska się ich wtedy, gdy na przykład wkłada się na nich wielkie obciążenia co do wiary i praktyki,