Epifaniczny tom 11 – rozdział 6 – str. 417
Przy Górze Synaj
pojawiły się skutki w postaci oślepienia i zniewolenia wiernych członków gwiezdnych i ich szczególnych pomocników (antytypicznego Samsona), którzy przez sekciarzy zostali wciągnięci do służby na rzecz sekciarskiego protestantyzmu, co doprowadziło do srogich prób i licznych prześladowań wiernych przez sekciarski protestantyzm; należy tu także wymienić wielkie religijne spory tego okresu, powstanie i szerzenie się ateizmu, panteizmu, deizmu i racjonalizmu niewiary. Wszystkie te formy ucisku z pewnością utworzyły nad embrionalną klasą Królestwa gęstą chmurę! To podczas Paruzji, pierwszej części okresu Laodycei (siódmego dnia), gdy Kościół znajdował się jeszcze w ucisku (obłoku), Bóg wezwał Jezusa, by przystąpił do zarysu Królestwa w jego dziele rządzenia, co nastąpiło w październiku 1874 roku.
(59) Przez cały siódmy, laodycejski okres, od 1874 do 1954-56, doskonałe przymioty Boskiego charakteru objawiały się jako pożerający ogień: od 1874 do 1914 niszcząc królestwo szatana w jego religijnych i świeckich błędach, a od 1914 do 1954-56 niszcząc symboliczne niebiosa i ziemię tego królestwa (chwała Pana wyglądała jak ogień trawiący – w. 17). Niszczenie to pochodzi od Boskiego charakteru – przede wszystkim za pośrednictwem Jezusa, Głowy klasy Królestwa, a także za pośrednictwem wzbudzonego Kościoła (na szczycie góry) – i jest dostrzegane w okresie Laodycei przez wszystkich wyznaniowych chrześcijan (w oczach synów Izraelskich). Wśród cierpień Kościoła Jezus w 1874 r. wstąpił na Swoje stanowisko Królestwa, a począwszy od 1878 przez cały okres Laodycei – a więc i nadal – przyłączają się do Niego wzbudzani święci, którzy w ucisku, będąc jeszcze w ciele, wstępują na swoje stanowisko w Królestwie (Mojżesz wszedł w środek obłoku – w. 18). Jezus kontynuował pierwszy zakres Swego stanowiska Królestwa, jako Niszczyciela podstawowych świeckich i religijnych błędów królestwa szatana, co od 1914 r. czyni w dalszym ciągu wraz z przyłączającymi się świętymi, wzbudzanymi od 1878 do 1956 roku.