Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 480
Przybytek Wieku Ewangelii
Świętego Ducha prawdy w znajomości, zrozumieniu i umiejętności (olej namaszczania – w. 11) oraz wyborną doskonałość Chrystusa – Jezusa w rzeczywistości, a Kościoła w sposób przypisany (wonne kadzidło dla świątnicy). Pracujący przy antytypicznym Przybytku i jego sprzętach mieli wykonać wszystko zgodnie z instrukcjami, jakie Bóg przekazał Jezusowi jako Swemu Wykonawcy (uczynią, jak ci nakazałem).
(9) Pamiętając, iż badamy antytypy 2Moj. na Wiek Ewangelii, musimy ograniczyć zastosowanie wersetów 12-18 do czasu trwania tego Wieku. Zauważyliśmy, że antytypiczny sabat, jako siódmy tysiącletni dzień, to Tysiąclecie. Sabatem Wieku Ewangelii jest w sposób przypisany Wiek Tysiąclecia, tzn. poczytany odpoczynek od przekleństwa, jaki usprawiedliwienie z wiary przypisuje jednostkom usprawiedliwionym. Usprawiedliwienie z wiary przypisuje bowiem korzystającym z niego wszystkie błogosławieństwa restytucji Tysiąclecia – odpoczynek, czyli uwolnienie od klątwy. Bóg rozkazuje Jezusowi, aby nakazał zachowywanie antytypicznego sabatu (rzekł do Mojżesza mówiąc – w. ). Przestrzeganie sabatu Wieku Ewangelii oznacza dwie rzeczy: (1) że jednostka stale ufa Boskiej obietnicy przebaczenia grzechów w wyniku zasługi Chrystusa, przypisania jej zasługi Chrystusa i zachowania w społeczności z Nim; oraz (2) życie zgodne z tym, co wynika z tych trzech powyżej wymienionych błogosławieństw usprawiedliwienia, tzn. prawe życie w postaci odrazy do grzechu, unikania i przeciwstawiania się mu oraz sprawiedliwe postępowanie w stosunku do Boga i bliźniego (sabatów moich [liczba pojedyncza lub mnoga tego słowa jest zamiennie używana w znaczeniu liczby pojedynczej] przestrzegać będziecie – w. 13). Bóg z naciskiem mówi o tym poleceniu (zaiste, przestrzegać). Jako powód podaje fakt, że sabat przymierza Zakonu między Bogiem a Izraelem przez jego wszystkie pokolenia był typem (znak po wszystkie pokolenia [Kol. 2:16,17]), tak jak sabat Wieku Ewangelii jako antytyp jest dowodem na to, że Bóg uświęca Swój lud w usprawiedliwieniu i poświęceniu (abyście wiedzieli, żem Ja Pan, który was poświęca).