Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 487
Przybytek Wieku Ewangelii
w jego funkcji podawania chleba żywota, Słowa Bożego, jako duchowego pokarmu dla Kościoła w celu wzmacniania go w sercu, w każdym dobrym słowie i czynie w jego wędrówce do nieba, podczas gdy kapłan, spożywający chleby pokładne będące na stole jako pokarm, jest typem Kościoła w funkcji przyswajania niebiańskiego pokarmu podawanego mu przez Kościół w celu wzmocnienia siebie w sercu w każdym dobrym słowie i czynie w wędrówce do nieba. Świecznik przedstawia Kościół w funkcji oświecania członków Kościoła w ich umysłach przy pomocy prawdy jako symbolicznego światła, podczas gdy kapłan, widzący w świetle świecznika przedmioty w świątnicy, jest typem Kościoła w funkcji dostrzegania duchowych rzeczy w stanie spłodzenia z Ducha, poprzez prawdę nauczaną przez Kościół. Złoty ołtarz z kadzielnicą przed kapłanem ofiarującym kadzidło przedstawia Kościół w funkcji ukazywania ofiarującym i próbowanym w ogniu członkom Kościoła zachęcających, pocieszających, ostrzegających i korygujących wersetów Biblii; natomiast kapłan sypiący kadzidło na węgle palące się w kadzielnicy, spoczywającej na ołtarzu kadzenia, przedstawia Kościół pocieszany, zachęcany, ostrzegany i korygowany tekstami Biblii, ukazywanymi mu przez członków Kościoła, którzy w swej kapłańskiej funkcji doprowadzają do zetknięcia się jego wybornych ludzkich władz z ognistymi próbami w czasie ofiarowania wszystkiego, co posiadają, dla sprawy Pana i Jego ludu. Rozróżnienia te pokazują Kościół w sześciu jego funkcjach. Siódma jest pokazana w kapłanie przy drugiej zasłonie podnoszącym ją i przechodzącym pod nią, co jest typem trudnego dzieła w ofiarniczym umieraniu Kościoła do samego końca – śmierci.
(15) Chrystus i Jego pomocnicy mieli pracować nad naukami Starego i Nowego Testamentu, dotyczącymi rozwijania Kościoła w funkcji pocieszania, zachęcania, ostrzegania i korygowania doświadczanych w ognistych próbach i ofiarujących się jego członków (drążki). Nie ma tutaj żadnej wzmianki o pracy