Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 488
Przybytek Wieku Ewangelii
nad typicznymi naczyniami złotego ołtarza, o których mowa jest gdzie indziej (4Moj. 4:11,12). Ich właściwą antytypiczną pracą było przedstawianie doktrynalnych, zbijających, oczyszczających i etycznych nauk dotyczących Kościoła w jego funkcji pocieszania, zachęcania, ostrzegania i korygowania jego członków w ofiarowaniu się wśród ognistych prób dla sprawy Boga i Jego ludu. Chrystus i Jego pomocnicy mieli pracować nad elementami, którymi mieli być namaszczani antytypiczni kapłani (olej do namaszczania), tzn. nad duchem mądrości i zrozumienia, duchem rady i mocy, duchem znajomości i bojaźni Pańskiej (Izaj. 11:2), lub ujmując to innymi słowy – duchem mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości. Mieli także pracować przy antytypicznym wonnym kadzidle (wonne kadzidło). Niespalone wonne kadzidło reprezentuje przede wszystkim wyborne rzeczywiście doskonałe ludzkie zdolności Jezusa, dobrowolnie złożone w ofierze; po spaleniu ich woń reprezentuje łaski Jezusa udoskonalone w ofiarniczych cierpieniach, unoszące się przed Bogiem jako nadzwyczaj słodka woń z Jego ofiary i z rezultatu Jego doskonałej ofiary. Po drugie, w stanie niespalonym reprezentuje ono dobrowolnie oddane w ofierze wyborne zdolności Kościoła, poczytane za doskonałe; po spaleniu, jako woń reprezentuje łaski Kościoła w sposób przypisany uznane za doskonałe przez zasługę Chrystusa i wiernie używane, choć w rzeczywistości niedoskonałe, które w ofiarniczych cierpieniach wznoszą się przed Bogiem jako słodka woń z jego ofiary i z rezultatu jego ofiary, uznanej za doskonałą. W stanie spłodzenia z Ducha Chrystus i Jego pomocnicy pracowali też nad ludzką wolą poświęconych – w akcie poświęcenia martwą dla siebie i świata – pomagając poświęconym utrzymać ją martwą w stanie poświęcenia (zasłona u wejścia do Przybytku).
(16) Jezus i Jego współpracownicy mieli pracować nad klasą Chrystusa jako Ołtarzem widzianym przez usprawiedliwionych (ołtarz całopalenia – w. 16), a po drugie, nad tekstami Biblii używanymi przez klasę Chrystusa do pocieszania, zachęcania, ostrzegania i napominania kapłanów z punktu widzenia usprawiedliwionych