Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 496

Przybytek Wieku Ewangelii

nowe potwierdzenia doktryn, poprzednio objawionych przez Jezusa członkom gwiezdnym.

      (23) Tak jak Wielka Piramida, świątynie Salomona i Ezechiela oraz arka Noego posiadały pewne kluczowe liczby, które pozwoliły nam dostrzec w nich różne potwierdzenia Boskiego planu, tak też jest z Przybytkiem. Tymi kluczowymi liczbami są 5, 10 i 18. Różne wymiary Przybytku wskazują, że liczby 5 i 10 są kluczowymi dla tej budowli, podczas gdy różne elementy Przybytku i te z nim związane wskazują, iż jedną z jego kluczowych liczb jest 18. Kluczowa liczba 10 często pojawia się w Przybytku – zarówno bezpośrednio, jak również w swych wielokrotnościach. Na przykład Przybytek miał 10 łokci wysokości i 10 łokci szerokości, co dawało 10 łokci do kwadratu dla każdej ściany końcowej, podczas gdy jego długość – 30 łokci – była wielokrotnością 10, co jego dwom długim ścianom, sufitowi i podłodze dawało po 300 łokci kwadratowych, co także jest wielokrotnością 10. Świątnica najświętsza była sześcianem, którego każda z sześciu ścian miała 10 łokci do kwadratu. Świątnica pokazuje nam wymiary 10 łokci i wielokrotności 10 łokci. Miała 10 łokci szerokości i 10 łokci wysokości, co każdej z jej ścian końcowych dawało 10 łokci wysokości i szerokości – razem 10 łokci do kwadratu. Jej długość wynosiła 20 łokci, co jest wielokrotnością 10 i co jej dwom długim ścianom, sufitowi i podłodze dawało po 200 łokci kwadratowych i co także jest wielokrotnością 10. Liczba lnianych zasłon świątynnych wynosiła 10; a niezłożonych zasłon „Przybytku”, tych zrobionych z koziej sierści, także było 10, których długość – 30 łokci – była wielokrotnością 10, co każdej w tych dwóch zestawach dawało 300 łokci kwadratowych i co było wielokrotnością 10 (część składana nie przykrywała zasłon lnianych). Pierwsza i druga zasłona miała po 10 łokci wysokości i 10 łokci szerokości, co każdej z nich dawało 10 łokci do kwadratu. Każdy ze słupów przy pierwszej i drugiej zasłonie miał po 10 łokci wysokości. Liczba desek po stronie północnej i południowej wynosiła 40, wielokrotność 10, a 6 desek od strony zachodniej oraz deski narożne przecięte na pół dawały w sumie 10 desek. Liczba ich podstawek wynosiła w sumie 100,

poprzednia stronanastępna strona