Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 499
Przybytek Wieku Ewangelii
Dzięki tym potwierdzeniom nasza wiara z pewnością zostanie wielce wzmocniona przez zrozumienie typów Przybytku, zwłaszcza że są one tak liczne.
(25) Najpierw wskażemy na pewne zarysy chronologiczne ukryte w Przybytku i jego elementach składowych. Następnie wykażemy inne ukryte w nim tajemnice, a szczególnie rzeczy dotyczące 144000, imienia Jehowy jako Architekta Przybytku oraz Tysiąclecia jako okresu, kiedy te 144000 będą błogosławić świat. Przed podaniem czegokolwiek właściwym będzie wskazanie na fakt, że – tak jak w przypadku Wielkiej Piramidy – łokieć Przybytku jest świętym łokciem, wynoszącym 25 cali. Starożytne narody nie miały jednolitej długości łokcia – niektóre stosowały łokieć o 16, inne 18, a jeszcze inne o 22 calach. Pisząc Cienie Przybytku, nasz Pastor używał łokcia o 18 calach. Jednolite stosowanie tej wielkości zachowałoby wzajemne relacje elementów składowych, lecz załamuje się ono, jeśli dojdziemy, za chwilę, do prezentowania różnych zarysów. Święty łokieć był także stosowany w arce Noego oraz świątyniach Salomona i Ezechiela, gdzie łokieć wielkości 18 cali nie wystarcza do wypracowania symboliki, jaka zostanie niebawem zaprezentowana, i gdzie doskonale pasuje święty łokieć długości 25 cali. Całkowicie rozsądną rzeczą jest to, że podając te symbole, Bóg pominął sprzeczne łokcie pogan i skorzystał z takiego, który odpowiadał Jego celom i który jest świętym łokciem, zwanym tak z powodu stosowania go przez Boga.
(26) A teraz przejdźmy do niektórych zarysów chronologicznych Przybytku. Od północno-wschodniego końca bramy dziedzińca, która liczyła 20 łokci długości, do północno-wschodniego rogu zasłony dziedzińca było 15 łokci, jego boki północny i południowy to 200 łokci, bok zachodni 50 łokci, i od południowo-wschodniego końca bramy do rogu południowo-wschodniego 15 łokci, co daje w sumie 280 łokci, czyli 7000 cali. Symbolizują one 7000 lat od upadku Adama w październiku 4127 r. p.n.e. do października 2874,