Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 500
Przybytek Wieku Ewangelii
kiedy cała ludzkość osiągnie ludzką doskonałość, pokazaną w stanie dziedzińca otoczonego zasłoną. Dokładny środek zachodniej zasłony dziedzińca znajduje się w odległości 3500 cali od północno-wschodniego końca bramy dziedzińca, co w łokciach wynosi 15+100+25=140, a pomnożone przez 25=3500 cali. Symbolizuje to fakt, że od upadku Adama w październiku 4127 r. p.n.e. do początku ostatniego obchodzonego typicznego jubileuszu w październiku 627 r. p.n.e. miało być 3500 lat – połowa okresu od upadku do restytucji. Dodając do tych liczb 25 łokci od środka zachodniej zasłony dziedzińca do południowo-zachodniego rogu zasłony dziedzińca, tzn. cale mieszczące się w 25 łokciach, czyli 625 cali – suma tych cali wynosi 4125, co jest symbolem 4125 lat od upadku Adama w październiku 4127 r. p.n.e., prowadzących do października 2 r. p.n.e. – daty narodzin Chrystusa. Odległość od północno-wschodniego końca bramy wzdłuż zasłony, jak pokazano wyżej, do 3/4 długości zasłony strony południowej od rogu południowo-zachodniego wynosi dokładnie 6000 cali, tzn. dokładnie 6000 lat od upadku Adama w październiku 4127 r. p.n.e., czyli do października 1874 – daty drugiego adwentu Jezusa. Ponieważ, jak przed chwilą pokazaliśmy, odległość od północnego końca bramy do rogu południowo-zachodniego wynosi 4125 cali, a 3/4 długości zasłony południowej to 75 łokci, czyli 1875 cali; 4125+1875 cali daje 6000 cali. Pozostała odległość (25+15=40, 40×25=1000) daje długość Tysiąclecia. Uwaga br. Dockeya w Reprints 6436, par.5 nie jest trafna. Bez jakiegokolwiek dowodu zakłada on, że środek świątnicy najświętszej znajduje się 75 łokci lub 1875 cali od środka bramy dziedzińca – co jest sprzeczne z wieloma dowodami, jakie zostaną jeszcze podane na to, że zachodnia ściana Przybytku całkowicie przylegała do zachodniej zasłony dziedzińca. Utrzymuje on, iż tych 1875 cali symbolizuje okres od października 2 r. p.n.e. do października 1874 i że osiągnięty w ten sposób środek świątnicy najświętszej symbolizuje drugi adwent Chrystusa w październiku 1874,