Epifaniczny tom 11 – rozdział 7 – str. 524
Przybytek Wieku Ewangelii
podzielona przez kwadrat szerokości lub wysokości (600:100=6), daje nam 6 (Vav). Długość pomnożona przez wysokość lub szerokość i podzielona przez sumę długości, wysokości i szerokości [(20×10)200:(20+10+10)40=5] daje nam 5 (He). W procesie znajdowania imienia Jehowy istnieje drugi sposób znalezienia Vav i He. He uzyskuje się przez alternatywne użycie wysokości i szerokości, natomiast Vav (6) pochodzi od sumy powierzchni świątnicy, których było sześć. W wyniku tego jest pięć sposobów doszukania się w świątnicy imienia Jehowy – (3), (4) i (5). A zatem w symbolice świątnicy 30 razy znaleźliśmy 144000, 28 razy Tysiąclecie i 5 razy imię Jehowy jako Architekta. Daje to 30+28+5=63 (=9×7, co jest wielokrotnością siedmiu, Boskiej liczby) przypadki symboliki w wymiarach świątnicy.
(46) W rozważaniu 2 Moj. 36 pozostaje jeszcze zbadanie prawd ukrytych w wymiarach świątnicy najświętszej. Jak wiemy, świątnica najświętsza była dokładnym sześcianem, którego długość, wysokość i szerokość liczyły po 10 łokci: (1) Jej sześć powierzchni było zatem ograniczonych 12 liniami, a każda miała taką samą długość – 10 łokci; 12×10=120; 120x120x10=144000. (2) Każda z jej sześciu powierzchni miała dwie przekątne – w sumie 12, a każda z nich liczyła 14,1421356 łokcia. 12x12x10x10x10=144000. (3) Jeśli dodamy jej dowolne dwa wymiary (wysokość – 10; długość – 10 lub szerokość – 10), suma wyniesie 20 łokci; 20x18x10x10x10:(5×5)=144000. Są trzy sposoby zastosowania tych wymiarów – długości i wysokości, długości i szerokości oraz wysokości i szerokości, co da taki sam wynik jak w (3). A zatem nasz następny punkt to (6). (6) Jak zauważyliśmy, każda z 12 przekątnych powierzchni świątnicy najświętszej miała 14,1421356 łokcia, czego kwadrat wynosi 200 łokci kwadratowych; 200x18x10x10x10:(5×5)=144000. 12 przekątnych daje nam ten wynik dwanaście razy; tak więc następny punkt to numer (18). (18) Ponieważ suma kwadratów liczby 10 oraz każdej bocznej przekątnej świątnicy najświętszej