Epifaniczny tom 11 – rozdział 8 – str. 582
Przybytek Wieku Ewangelii (c.d.)
niebieska purpura – wierności kapłaństwa pobudzającego wierność w tych, na których oddziałują; czerwona purpura – królewskości kapłaństwa błogosławiącego jako Królowie tysiącletni Izrael; kręcony bisior – sprawiedliwości kapłaństwa prowadzącej do sprawiedliwości tych, na których oddziałują. Te cztery rzeczy mamy na myśli w naszych wszystkich krótkich komentarzach na temat tych czterech materiałów. Cztery wielkie przymioty Boga w ich indywidualnej doskonałości i wzajemnej harmonii są pokazane w czworokątności napierśnika i wyrażone w Boskim prawie (czworokątny – w. 9). Fakt, że składa się z dwóch części jest typem na to, że: (1) Boskie prawo składa się z dwóch części: ukrytej – jego ducha, i widocznej – jego litery; (2) te dwie części miały tę samą właściwość i wielkość; oraz że (3) elementem składowym każdej z nich jest miłość obowiązkowa i bezinteresowna. To, że był kwadratem wielkości piędzi – piędź jest pełną miarą dłoni – jest typem faktu, że Boskie prawo jest miarą pełnej zdolności wypełnienia go przez doskonałego człowieka. Fakt ten pokazuje, że prawo potępia wszystkie niedoskonałe istoty i że Jezus w Swej doskonałości człowieka i nowego stworzenia był w stanie wypełnić i rzeczywiście doskonale wypełnił jego literę i ducha w miłości obowiązkowej i bezinteresownej. Dzięki temu uzyskał sprawiedliwość wystarczającą do wykupienia całego upadłego rodzaju Adama. Jako podkapłani, choć niezdolni do wypełnienia litery prawa, przykryci sprawiedliwością Chrystusa możemy i rzeczywiście wypełniamy jego ducha, ponieważ w wierności nasze wierne intencje są doskonałe przez Jego zasługę (Mat. 5:48; Rzym. 8:1-4). Chrystus, wierni członkowie gwiezdni i ich pomocnicy przez nauki przedstawiali dwanaście głównych łask i przez praktykowanie rozwijali je, a w stanie chwały – używając antytypicznego napierśnika – będą służyć nimi światu, by także on mógł je rozwinąć (kamienie – w. 10). Wyjaśnienie czterech rzędów z trzema cennymi kamieniami w każdym z nich oraz typiczne znaczenie tych dwunastu kamieni pozostawiamy do czasu wyjaśnienia w przyszłym dziele Księgi Objawienia, szczególnie Obj. 21:19,20.