Epifaniczny tom 11 – rozdział 8 – str. 591
Przybytek Wieku Ewangelii (c.d.)
pokazane w czterech narożnych deskach świątnicy najświętszej, czynią 22 księgi Nowego Testamentu symetrycznymi, ponieważ są one najważniejszymi księgami Starego Testamentu i bardziej niż wszystkie inne wskazują na główne nauki Nowego Testamentu. To, że każda z zachodnich desek narożnych była przecięta, tak by 1/2 dwóch z nich stała po stronie zachodniej, 1/2 jednej z nich po stronie północnej i 1/2 drugiej po stronie południowej Przybytku, jest oczywiste na podstawie faktu, że każda znajdowała się po dwóch stronach Przybytku (po dwóch bokach). Wymagają też tego wymiary świątnicy najświętszej. Była w niej widoczna tylko 1/3 każdej z czterech narożnych desek świątnicy najświętszej. Chociaż 2/3 dwóch najbardziej wysuniętych na wschód desek, reprezentujących 2 i 4 Mojżeszową, znajdowały się w świątnicy najświętszej, to jednak – tak jak w przypadku dwóch pozostałych desek narożnych, reprezentujących 3 i 5 Mojżeszową – jedynie 1/3 z nich była widoczna w świątnicy najświętszej, ponieważ sąsiednie słupy dokładnie przylegały do środka 1/3 każdej z nich, sprawiając, że 1/3 każdej z nich była niewidoczna. Wymagała tego symetria świątnicy najświętszej, co potwierdza, że słupy te miały 1/3 łokcia grubości. Oprócz tego, że antytyp tego faktu jest niezbędny dla symetrii nauk 22 antytypicznych ksiąg (Nowego Testamentu), jest jeszcze inny dobry powód widoczności w świątnicy najświętszej 1/3 każdej z tych czterech desek. Jest on następujący: dla typu Przybytku istnieją trzy zestawy antytypów: (1) antytyp Wieku Ewangelii; (2) antytyp Epifanii i (3) antytyp Wieku Tysiąclecia. W danym czasie funkcjonuje tylko jeden z tych trzech antytypów, tzn. tylko jeden z nich może być widoczny jako działający w danym czasie, a dwa pozostałe są wtedy niewidoczne. Zatem w 1/3 i w 2/3 mamy myśl trzech grup antytypów Przybytku, natomiast w widocznej w świątnicy najświętszej 1/3 – myśl o tym, że tylko jedna z tych trzech jest antytypem w danym czasie, ponieważ każda posiada swój własny odmienny czas do wykonania swego zadania.
(13) Dwa pierścienie – jeden na górze i jeden na dole przeciętych desek – są typem dwóch wielkich doktryn Biblii: