Epifaniczny tom 11 – rozdział 8 – str. 593

Przybytek Wieku Ewangelii (c.d.)

      (14) Omówiliśmy już tworzenie różnych zarysów Przybytku, aż do ich skompletowania (skończyła się robota – 2Moj. 39:32), ponieważ w czasie Wieku Ewangelii lud Boży czyni te wszystkie przygotowania dla antytypicznego Przybytku pod kierunkiem Jezusa (synowie Izraelscy zrobili, jak rozkazał Pan Mojżeszowi). Gdy każdy z nich wykonał swoje zadanie i gdy w ten sposób wszyscy wykonali swoje zadanie w tym dziele, przynieśli swoją pracę w formie raportu i efektu do Jezusa w celu kontroli (przynieśli do Mojżesza – w. 33). Dotyczyło to Kościoła jako całości (namiot), wszystkich jego funkcji i narzędzi (sprzęty), jego łączników mocy (klamry), ksiąg Biblii (deski, drągi, słupy), ich prawd podstawowych i pomocniczych (podstawy), okupu (skóry baranie czerwono farbowane – w. 34), ich cech nieprzyjemnych dla świata (skóry borsucze) oraz śmierci ludzkich ciał członków klasy Chrystusa (zasłona zakrywająca; 35:12; 40:21); dotyczyło klasy Chrystusa poza zasłoną jako skarbnicy wszystkich Boskich zarządzeń (skrzynia – w. 35); obydwu Testamentów w zastosowaniu do klasy Chrystusa poza zasłoną (drążki), Boga w Jego charakterze jako antytypicznej ubłagalni (ubłagalnia); Kościoła karmiącego braci Słowem wzmacniającym łaski (stół – w. 36), jego nauk doktrynalnych, zbijających, naprawiających i etycznych (naczynia), Słowa jako chleba żywota (chleby pokładne); Kościoła oświecającego braci (świecznik – w. 37), z członkami Kościoła jako nauczycielami jego siedmiu okresów (lampy) stosownie do ich chronologicznej kolejności (lampy ustawione); jego nauk doktrynalnych, zbijających, naprawiających i etycznych (naczynia), jego ducha zrozumienia w celu dawania oświecenia (oliwa do świecenia); Kościoła (ołtarz złoty – w. 38) w jego funkcji pocieszania, napominania, zachęcania, naprawiania i karcenia ofiarników w ognistych próbach widzianych przez Boga i nowe stworzenia, ducha znajomości, zrozumienia, rady, mocy i czci Pana (olej do namaszczania), wybornych władz klasy Chrystusa – Jezusa rzeczywiście doskonałych, a Kościoła w sposób poczytany (wonne kadzidło); śmierci ludzkiej woli (zasłona przy wejściu); Kościoła w funkcji zachęcania,

poprzednia stronanastępna strona