Epifaniczny tom 12 – rozdział 1 – str. 21
Biblia w ogólnych zarysach
W roku 1889 wydano w Rzymie 100 egzemplarzy jego kopii. Podobnie do wszystkich innych najstarszych manuskryptów greckiego Nowego Testamentu jest on uncjałą. Manuskrypt Synaicki był odkrywany w częściach, pierwsza w 1844, a pozostałe w 1859 roku w klasztorze św. Katarzyny na górze Synaj, przez C. Tischendorfa. Przywieziony przez niego do St. Petersburga w Rosji, pozostawał tam aż do roku 1935, kiedy to został kupiony przez naród brytyjski i zdeponowany w British Museum, gdzie znajduje się także, datujący się na V wiek, manuskrypt Aleksandryjski, który jest trzecim najstarszym i najlepszym z grona pełniejszych greckich manuskryptów Nowego Testamentu. Ten ostatni został przywieziony do Anglii w 1628 roku przez Cyryla Lucara, patriarchę Konstantynopola, i ofiarowany przez niego królowi Karolowi I. Cyryl Lucar sprowadził go do Konstantynopola z Aleksandrii, gdzie wcześniej był patriarchą. Stąd jego nazwa. Nie zawiera on Mat. 1:1-25:6; Jan 6:50-8:52; 2Kor. 4:13-12:6, a więc podobnie do Watykańskiego nie jest kompletny. Natomiast manuskrypt Synaicki zawiera cały Nowy Testament, jak również całą Septuagintę. Poza innymi uncjałami, o których wspomnieliśmy wcześniej, w ostatnich 55 latach pojawiła się znaczna liczba papirusów, których czas powstania wyprzedza wyżej wymienione manuskrypty, a jeden z nich pochodzi z początku II wieku. Wszystkie one zawierają jedynie małe fragmenty pism. Dzięki bardziej czystemu tekstowi, jaki na podstawie licznych greckich manuskryptów udało się zrekonstruować wyżej wspomnianym krytykom tekstu, przekłady oparte na nowszych recenzjach tych tekstów są bliższe tekstowi pozostawionemu przez pisarzy Nowego Testamentu. Dlatego takie tłumaczenia jak E.R.V., A.R.V., Rotherham, Moffatt, Panin, Przekład Baptystów, Goodspeed, Diaglott, Ballantine itp. bardziej przybliżają nas do pierwotnego znaczenia pism Nowego Testamentu niż poprzednie tłumaczenia.
Prowadzi nas to do kilku uwag na temat niektórych przekładów Biblii. Według raportu Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego, do stycznia 1927 roku w całości albo częściowo Biblia została przetłumaczona na 820 języków i dialektów. W tym czasie nowe przekłady całości lub części Biblii