BIBLIA JAKO BOSKIE OBJAWIENIE

JEJ POTRZEBA – WEWNĘTRZNE DOWODY – JEJ PLAN – MĄDROŚĆ, MOC, SPRAWIEDLIWOŚĆ I MIŁOŚĆ PRZENIKAJĄ PLAN – PRZYMIOTY JEJ BOGA

      W naszym temacie Biblii omówiliśmy dotychczas jej ogólne zarysy, literackość i księgi. Nie zajmowaliśmy się natomiast istotą Biblii – tym, czym Biblia jest naprawdę. Celem obecnego rozdziału i wielu kolejnych będzie zgłębienie tego zarysu naszego tematu. Biblię można zdefiniować jako Boskie objawienie. Słowo objawienie jest odpowiednikiem kilku greckich słów używanych w Nowym Testamencie: phanarosis (objawienie – 1Kor. 12:7; 2Kor. 4:2), epiphaneia (jasne świecenie – 2Tes. 2:8; 2Tym. 1:10; 4:8; Tyt. 2:13) oraz apokalypsis (odsłonięcie – Rzym. 16:25; 1Kor. 14:26; 2Kor. 12:1,7; Efez. 3:3; Obj. 1:1). Oznacza ono objawienie osób, zasad i rzeczy w sferze religii. Są też inne rodzaje objawień, na przykład naukowe, historyczne, archeologiczne, filozoficzne, artystyczne, matematyczne, mechaniczne itp. Nie mamy zamiaru zajmować się żadnym z nich, ponieważ tutaj ograniczymy się do sfery objawienia religijnego. Osobami objawionymi w sferze religii mogą być prawdziwy Bóg lub bogowie fałszywi oraz ich narzędzia, a także prawdziwe lub fałszywe zasady i rzeczy związane z danym objawieniem. Pojęcie objawienia oczywiście zakłada istnienie objawiającego, treści tego objawienia, osób, do których objawienie to jest kierowane, i zwykle także narzędzie lub narzędzia, poprzez które objawienie takie jest podawane.

      W sferze religii występują dwa rodzaje objawienia: naturalne i nadprzyrodzone, inaczej nadludzkie. Przed podaniem definicji tych dwóch rodzajów objawienia dobrze będzie wyjaśnić,

poprzednia strona – następna strona