Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 133
Biblia jako Boskie Objawienie
częściowo osobiście, a częściowo za pośrednictwem innych. Tak wielki i tak godny uznania obłok świadków powinien skłonić nas do przeanalizowania Biblii i przekonania się, czy jest Boskim objawieniem.
Czynią to jednak nie tylko najwięksi myśliciele i najświętsze charaktery. Postępują tak również inni z rodzaju ludzkiego, ze wszystkich sfer, dziedzin i aktywności życiowych. Przedmiotem swojego zainteresowania czynią to artyści, nauczyciele, naukowcy, mężowie stanu, wynalazcy, królowie, prezydenci, ustawodawcy, arystokraci, pisarze, przywódcy związkowi, filozofowie, sędziowie, lekarze, prawnicy, przywódcy wojskowi, kapitaliści itp. Biblia staje się światłem dla nieoświeconych, pociechą dla płaczących, ulgą dla strapionych, siłą dla słabych, inspiracją dla pozbawionych nadziei, radością dla cichych, ostoją dla pokornych, bogactwem dla biednych, pokojem dla udręczonych, przewodnikiem dla zagubionych, mądrością dla prostaków, wiedzą dla nieuczonych, pomocą dla bezradnych, podniesieniem dla upadłych, przebaczeniem dla grzesznych, zwycięstwem dla kuszonych i wzmocnieniem dla umierających. Miejscami jest ona tak płytka, że może brodzić po niej symboliczne dziecko, a miejscami tak głęboka, że symboliczny wieloryb może w niej nurkować tak głęboko, jak tylko potrafi, a mimo to nie sięgnąć dna. Wywiera ona największy literacki wpływ na świecie. Jej oddziaływanie na ludzkość było i jest większe niż wszystkich pozostałych ksiąg razem wziętych. Ma korzystny wpływ i buduje największe narody na ziemi, podnosząc je z poziomu barbarzyństwa, degradacji i słabości. Usuwa niewolnictwo, wykorzenia niektóre nałogi, a inne ogranicza, naprawia barbarzyńskie i okrutne nawyki, prawa i zwyczaje, przemienia sprawiedliwych w świętych, a grzeszników w sprawiedliwych, rozwija największe cywilizacje stworzone przez człowieka, uszlachetnia mężczyzn, podnosi kobiety, a dzieci obdarza czułością w domu, stawiając najwyższe ideały także przed mężem i żoną. Jako sól ziemi, jest ona dla ludzkiego społeczeństwa czynnikiem przyprawiającym, odżywiającym i konserwującym, co można zauważyć z kontrastu między społeczeństwem chrześcijańskim a społeczeństwem pogańskim.