Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 139
Biblia jako Boskie Objawienie
pomoże w wyjaśnieniu Boskiego planu. Pierwsza Dyspensacja nie była dzielona na Wieki, ponieważ w tym czasie Bóg nie realizował Swego planu poprzez różne zarysy, jak czyni to w Dyspensacji drugiej. W pierwszej Dyspensacji sprawił On bowiem, że Jego plan przechodził tylko jeden zarys rozwoju, natomiast w drugiej Dyspensacji następuje trójetapowe rozwijanie Jego planu. Innymi słowy, Jego plan przechodzi przez trzy oddzielne zarysy, a do zrealizowania każdego z nich używany był jeden Wiek. Te trzy Wieki możemy nazwać następująco: (1) Wiek Patriarchów, (2) Wiek Żydowski oraz (3) Wiek Ewangelii. Boskie cele we wszystkich tych Wiekach były związane z wyborem, jednak w każdym z nich w inny sposób, tj. zamiast utrzymywać kontakt ze wszystkimi ludźmi na podstawie przymierza, wybierał On ze świata pewne jednostki, z którymi miał do czynienia. Wybór ten nie dokonywał się samowolnie, jak uczy kalwinizm, ponieważ Bóg nigdy nie działa samowolnie, lecz zawsze w harmonii ze Swoim charakterem i pod jego wpływem, tj. w połączeniu mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy. Można to zauważyć na podstawie następującej argumentacji: Ogólnie mówiąc, rodzina ludzka składa się z dwóch klas: tych, którzy Mu ufają, nawet jeśli nie potrafią Go zrozumieć, oraz tych, którzy nie widząc Jego, nie ufają Mu, tzn. z klasy wiary i klasy niewiary. Tę pierwszą klasę Bóg wybiera jako Swoich wybrańców, ponieważ zamierza ich przygotować do tego, by w trzeciej Dyspensacji wyzwalali, nauczali i podnosili niewybranych. Czyni to także dlatego, że tylko dzięki wierze w Niego mogą oni wytrzymać pełne doświadczeń przygotowanie, niezbędne do udzielenia im kwalifikacji do przyszłego dzieła podnoszenia niewybranych w trzeciej Dyspensacji, ponieważ to pełne doświadczeń przygotowanie poddaje ich wiarę próbie do granic ich możliwości. Gdyby takiej próbie do życia w pełnych doświadczeń warunkach poddana została klasa niewiary, każdy z jej członków byłby stracony. Jednak klasa wiary, przy pełnym wysiłku, może ją znieść.
W pierwszym Wieku drugiej Dyspensacji, tj. w Wieku Patriarchów, wyróżniającą cechą było to, że Bóg, na zasadzie własnego wyboru, na podstawie przymierza utrzymywał w danej chwili