Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 140
Biblia jako Boskie Objawienie
kontakt tylko z jednym patriarchą, a przez niego z jego rodziną, lecz z nikim innym. I tak, w sposób wyborczy, z pominięciem wszystkich innych, utrzymywał kontakt na podstawie przymierza tylko z Abrahamem, a przez niego z jego rodziną, lecz z nikim innym. Po śmierci Abrahama Bóg na podstawie przymierza utrzymywał kontakt z Izaakiem i jego rodziną, lecz z nikim innym. Po śmierci Izaaka Bóg na podstawie przymierza kontaktował się z Jakubem i jego rodziną, lecz z nikim innym. Wraz ze śmiercią Jakuba dobiegł końca Wiek Patriarchów, a wraz z nim Boski sposób postępowania w oparciu o przymierze tylko z jednym patriarchą i jego rodziną w danym czasie, ponieważ w chwili śmierci Jakuba zrealizowane zostały wszystkie Boskie cele przewidziane na Wiek Patriarchów. Jakie to były cele? Z pewnością nie dotyczyły one zbawienia świata ani nawet próby podjęcia jego zbawienia, ponieważ Bóg nie uczynił żadnej z tych rzeczy. Skoro realizowane są wszystkie Jego cele, a te dwie rzeczy nie stały się faktem, Bóg najwyraźniej nie zamierzał ich zrealizować. Jednak w czasie tego Wieku dokonał on szczególnie czterech rzeczy, które zatem z pewnością stanowiły Jego stosowne cele. Pierwszym z nich był wybór i odłączenie od innych Abrahama, Izaaka, Jakuba oraz ich rodzin po to, by byli depozytariuszami i przedmiotami obietnic przymierza, jakie wówczas zaplanował On objawić. Kolejnym Jego celem było objawienie pewnych rzeczy na temat Niego Samego i Jego planu patriarchom, co uczynił udzielając Przymierza Abrahamowego w jego zarysach ogólnych i niektórych szczegółach. Objawił On więc, że Jego zamiarem było użycie w odpowiednim czasie Abrahama i jego nasienia do błogosławienia wszystkich narodów, rodzajów i rodzin ziemi. To, co ta obietnica oznaczała, najlepiej można zauważyć wtedy, jeżeli przypomnimy sobie, że w Adamie zostały przeklęte wszystkie narody, rodzaje i rodziny ziemi. Oznaczała ona zatem odwrócenie skutków przekleństwa i zaoferowanie ludzkości restytucji do pierwotnego stanu Adama i Ewy. Trzecim celem Boga w tym Wieku było wprowadzenie Abrahama, Izaaka, Jakuba i ich rodzin w takie doświadczenia, które byłyby typami późniejszych doświadczeń rozwijania ludu Bożego. I tak, Abraham został użyty jako typ