Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 144
Biblia jako Boskie Objawienie
przygotowane narzędzia: takie, które wśród bolesnych doświadczeń okazują wierność Bogu i Jego zasadom oraz pełne współczucie, miłość i dobre uczynki wobec ludzkości, by w ten sposób stać się Jego przedstawicielami w nadzorowaniu zarządzeń Królestwa w celu błogosławienia wszystkich narodów, rodzajów i rodzin ziemi (tych z nich, którzy do tego czasu umrą, jak również tych z nich, którzy będą wówczas żyli) sposobnością uzyskania wiecznego życia w najbardziej sprzyjających warunkach. Tak więc jeszcze przed trzecią Dyspensacją rodzaj ludzki, zarówno żyjący jak zmarły, zostanie odpowiednio przygotowany do Królestwa, które będzie panować nad nim w celu błogosławienia go, a narzędzia Królestwa zostaną odpowiednio przygotowane do tego, by zająć się podniesieniem go ze śmierci, grzechu i przekleństwa do życia, sprawiedliwości i przywrócenia pierwotnej doskonałości, jaką cieszyli się Adam i Ewa, zanim zgrzeszyli. Tak więc Boski plan pomyślnie postępuje do przodu w swych założonych celach.
Jednak pomimo dokonania tych rzeczy, Boski plan nie jest zakończony. Jego pełnia następuje dopiero w czasie pierwszego Wieku trzeciej Dyspensacji – w Wieku Tysiąclecia, zwanym tak dlatego, gdyż ma trwać 1000 lat, na co wskazuje łacińskie słowo millennium, które dosłownie oznacza tysiącletni okres. Oto cele Wieku Tysiąclecia: (1) udzielenie zmartwychwstania wszystkim czterem wybranym klasom, poczwórnemu nasieniu Abrahama, Współdziedzicowi i Oblubienicy Chrystusa oraz Wielkiej Kompanii jako dwóm częściom niebiańskiej fazy Królestwa, a także Starożytnym Godnym i Młodocianym Godnym jako dwóm częściom ziemskiej fazy Królestwa; (2) ustanowienie tych czterech wybranych klas jako Królestwa Bożego nad ziemią i rodziną ludzką – Chrystusa i Jego Współdziedziców jako jego Królów, a Wielką Kompanię, Starożytnych Godnych i Młodocianych Godnych jako jego Książąt; (3) zniesienie wszelkich warunków i rzeczy sprzyjających niesprawiedliwości, a niesprzyjających sprawiedliwości oraz wprowadzenie wszelkich warunków i rzeczy niesprzyjających niesprawiedliwości, a sprzyjających sprawiedliwości;