Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 168
Biblia jako Boskie Objawienie
i machinacji szatana. Nierzadko są używani do karania krzywdzicieli ludu Bożego. Fakt, że dobrze wykonują te rzeczy dowodzi, że w ich wyborze do tej szczególnej pracy drugiego świata użyta została mądrość.
Boską mądrość możemy zauważyć w używaniu przez nią szatana, jego złych aniołów oraz złych ludzi. Użytek, jaki Boska mądrość z nich czyni, nie polega na dobrowolnej i pełnej zrozumienia współpracy, ponieważ są oni wrogimi, niechętnymi i nieprzychylnymi narzędziami. Jednak w wyniku Boskiego nadzoru okazują się oni być kamieniem szlifierskim, na którym Pan ostrzy Swój lud niczym oręż, tyglem, który wytapia stopy z rudy złota i srebra składającej się na lud Boży, młocarnią, która potrząsa ludem Bożym jako symboliczną pszenicą, oddzielając ją od plew i niedoskonałych ziaren, młotem, przy pomocy którego Bóg ukuwa ich na naczynia wybrane dla Jego własnego użytku, oraz pilnikiem wygładzającym ich chropowate miejsca. Dobrą ilustracją tego, w jaki sposób Boska mądrość może wykorzystać złych aniołów i ludzi, pomimo ich przeciwnych intencji, do wspierania ludu Bożego i Jego sprawy są ostateczne efekty oddziaływania na Ijoba szatana i jego pocieszycieli.
Z jakim blaskiem mądrość widoczna jest w zarządzeniach, celach i dziełach Tysiąclecia! Organizacyjne zarządzenia Boskiego Królestwa Tysiąclecia jako całości, w każdej z jego czterech faz, a szczególnie w głównej części jego fazy niebiańskiej przekraczają ludzkie zdolności twórcze i opisowe. Okażą się one wystarczające do zrealizowania 10 wielkich rzeczy, jakie będą celami Tysiąclecia: (1) dokonania przez Chrystusa zmartwychwstania czterech wybranych klas, co oznacza ponowne ich stworzenie oraz przywrócenie wszystkich ich cech w doskonałych ciałach; (2) ustanowienie ich przez Chrystusa Królestwem Bożym; (3) zniesienie złych warunków i wprowadzenie dobrych; (4) obudzenie umarłego świata i umieszczenie go, razem z wówczas żyjącymi, w warunkach Królestwa; (5) odpowiednie kierowanie ich do Chrystusa; (6) nagradzanie każdego dobrego i karanie każdego złego uczynku, a wszystko w celu naprawy; (7) udzielenie ludzkości doświadczenia ze sprawiedliwością z błogosławionym