Epifaniczny tom 12 – rozdział 2 – str. 183
Biblia jako Boskie Objawienie
wzroście, wzmacnianiu, równoważeniu, krystalizacji i narodzeniu jako nowego stworzenia. Po złożeniu Jezusowi wszystkich stosownych obietnic, jeśli wypełni On wszystkie stosowne wcześniejsze warunki, sprawiedliwość wymagała, by Bóg wypełnił każdą obietnicę po spełnieniu każdego stosownego warunku. Miłość z radością wypełniała każdą z tych obietnic w wyniku Boskiej oceny, współczucia i radości służenia Jezusowi w szerzeniu dobrych zasad. Tylko Boska moc była w stanie wypełnić je wobec Jezusa, zwłaszcza przy wzbudzeniu Go do Boskiej natury. Te trzy przymioty Boga działały w wyniesieniu Jezusa do miejsca po prawicy Ojca, wysoko ponad każde znane imię, i to z trzech punktów widzenia, jakie podaliśmy w trzech ostatnich zdaniach.
Tylko Boska sprawiedliwość, miłość i moc mogły działać wobec Kościoła od czasu Pięćdziesiątnicy, by realizować to, co zostało i co będzie dokonane dla niego, aż w końcu stanie się on Współdziedzicem i Oblubienicą Chrystusa. Widzieliśmy już działanie tych trzech zalet w ogólnym dziele wyboru, a teraz pokażemy je w poszczególnych krokach tego procesu. Sprawiedliwość zawiera się w instrukcjach, jakie podaje Bóg, by uczyć Kościół Swego Słowa. Wymaga ona, by udzielał On wystarczającej ilości wiedzy, by umożliwić mu poznanie tego co, w jaki sposób i dlaczego powinien czynić przez wszystkie różne etapy procesu wyborczego. Bez takiej wiedzy bowiem nie mógłby uczynić swego powołania i wyboru pewnym. Występuje tu miłość, która raduje się, współczuje i znajduje przyjemność w realizowaniu wobec niego tej wiedzy, tak by mógł czerpać z niej wszelkie oświecenie i siłę niezbędną do zwycięstwa. W tym oświecającym i dodającym sił Słowie kryje się moc, umożliwiająca mu zwycięstwo. Przymioty te występują także w jego usprawiedliwieniu. Z uwagi na okup sprawiedliwość musi przebaczyć Kościołowi jego grzechy; miłość znajduje przyjemność w czynieniu tego oraz w udzielaniu pomocy do pokonania grzechu i prowadzenia sprawiedliwego życia; moc udziela mu niezbędnej siły do używania wiary i obowiązkowej miłości w realizacji tych dwóch rzeczy.