Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 225
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
Jego bezstronność jawi się w stosunku do krewnych, przyjaciół, wrogów, uczniów, władców, zwykłych ludzi, biednych, potrzebujących, chorych itp. No i wreszcie, zaletą koronującą Jezusa była wierność. Nazywamy ją koronującą, ponieważ przenikała ona i doskonaliła każdą inną Jego zaletę. Tylko bowiem wtedy mógł być w pełni wierny, jeśli był lojalny w Swych wszystkich łaskach. Otrzymał od Boga złożoną misję – misję w odniesieniu do Boga, prawdy, sprawiedliwości, świętości, przygotowania Siebie tak, by stać się Namiestnikiem Boga w osobie, charakterze, słowie i czynach, Zbawicielem Kościoła i świata, a także Wykonawcą wszystkich przyszłych zamierzeń Boga w całym wszechświecie. Nie można sobie wyobrazić bardziej odpowiedzialnej misji. Wykonanie jej wymagało łaski wierności w najwyższym tego słowa znaczeniu. W każdym calu okazał też taki stopień wierności w Swojej misji, która na każdym punkcie charakteru w najwyższym stopniu poddała próbie Jego lojalność wobec Boga, prawdy, sprawiedliwości, świętości, Kościoła i świata. Nie zabrakło Mu niczego pod żadnym względem. W celu złamania Jego wierności uruchomione zostały wszystkie zamysły diabła, świata i ciała, lecz wszystko na próżno, ponieważ pod żadnym względem, bez względu na wywieraną na Niego presję, w najmniejszym stopniu nie można było nakłonić Go do zaniechania wierności. Jego wierność zwycięsko wychodziła z każdej próby, ponieważ był On tym, który dla wystawionej przed Nim radości podjął krzyż, pogardzając [oceniając za nieistotną] hańbą, i został posadzony po prawicy tronu Boga. O tak, On był i na zawsze pozostanie wierny.
Nasza krótka analiza charakteru Jezusa uwidacznia fakt, że posiadał On wszystkie łaski pierwszorzędne, drugorzędne i trzeciorzędne, i to w niezwykłej doskonałości. Jego przeciwnicy mają zwyczaj wskazywać na dwie rzeczy, które ich zdaniem były niedoskonałościami Jego charakteru: (1) ostrą krytykę obłudnych nauczonych w piśmie i faryzeuszy z Mat. 23 oraz (2) lęk i udręka w Getsemane. Jeśli chodzi o pierwszy zarzut,