Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 256
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
i prześladując tych, którzy przeszkadzają lub sprzeciwiają się jego celom. Ogólnie mówiąc, swych niewolników używa do samolubnego zaspokajania samego siebie, bez względu na to, czy prowadzi ich to do dobra czy zła. W wyniku tego kontroluje wzdychające ludzkie stworzenie. Historia świata, szczególnie w sferze rządu, arystokracji, religii i świata pracy, jest niemal jednym pasmem bezlitosnych, uciskających, samolubnych, zwodniczych i wyniszczających czynów i wydarzeń. Historia narodów najczęściej polega bowiem na wyzysku i ucisku poddanych oraz wojnach agresji i obrony. Historia arystokracji to przede wszystkim wyzysk i ucisk świata pracy, przy czym przedstawiciele tego drugiego zwykle pełnią rolę niewolników, chłopów pańszczyźnianych lub najczęściej źle opłacanych pracowników i sług. Z kolei historia religii to w zasadzie zwodzenie wyznawców na korzyść kleru, który często opowiada się za ślepą i nie stawiającą pytań akceptacją i posłuszeństwem wobec swych nauk oraz żądań państwa i arystokracji. Wyżej wspomniane rzeczy w dużym stopniu wypełniają karty historii. Bardzo niewiele miejsca zajmują opisy osiągnięć, które sprzyjają rzeczywistej poprawie losu rodzaju ludzkiego: postępowi prawdziwej religii oraz cywilizacji w sztuce, nauce, edukacji, wynalazczości, socjologii itp. Tylko w niektórych opracowaniach historycznych, jakie powstały w ostatnich 65 latach, niektórym z tych tematów poświęcono dosyć dużo miejsca. Ciemna kontrola szatana nad ludzkością z pewnością jest zapisem niedoli i smutku w czasie nocy płaczu! Ludzkość sama z siebie nie jest w stanie uwolnić się od takiej kontroli, ponieważ jak dotąd każda taka próba została pokrzyżowana, zneutralizowana lub zamieniona na inne nieszczęsne warunki ucisku i smutku. Oto niektóre z biblijnych dowodów sprawowania przez szatana kontroli nad rodziną ludzką: Ijoba 1:6-2:7; 1Kron. 21:1; 1Moj. 3:15; Mat. 13:19; Łuk. 4:6; 13:16; 22:31; Jan 8:44; 12:31; 13:2,27; 14:30; 16:11;Dz.Ap. 5:3; 13:10; 26:18; 1Kor. 7:5; 2Kor. 2:11; 4:4; 11:3,14,15; Efez. 2:2; 2Tes. 2:9; 1Tym. 3:6,7; 5:15; 2Tym. 2:26.