Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 291
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
św. Paweł dochodzi do wniosku, że z powodu ich uporu i niewykorzystania łaski, Bóg zamknął ich w niewierze, tak by oni sami i pozostali z niewybranego świata („wszyscy”) mogli dostąpić łaski doświadczenia ze sprawiedliwością. Obietnica Przymierza dla Izraela mówi bowiem, że pod kierunkiem Chrystusa i Kościoła Izraelici będą misjonarzami Wieku Tysiąclecia, głoszącymi Ewangelię doświadczenia ze sprawiedliwością pozostałej części ludzkości, dopomagając jej w cieszeniu się tym doświadczeniem. Wersety te potwierdzają zatem to dwojakie doświadczenie: jedno ze złem w obecnym życiu, a drugie ze sprawiedliwością w życiu następnym.
Dotychczas udowodniliśmy istnienie tych dwóch doświadczeń na podstawie Biblii, lecz nie dowiedliśmy jeszcze, że celem tych dwóch doświadczeń, szczególnie gdy skontrastujemy je ze sobą, jest to, by doświadczenie ze złem nauczyło rodzaj ludzki okropności grzechu i praktyczności unikania go, co ma się dokonać przy pomocy odmiennego doświadczenia ze sprawiedliwością, które ma nauczyć ludzi piękna sprawiedliwości i słuszności jej praktykowania w kontraście do doświadczeń ze złem. Konieczne jest, by ten kontrastowy obraz natury i skutków działania tych dwóch zasad przez doświadczenie został mocno wyryty na umysłach ludzkości. Samo doświadczenie ze złem oczywiście nie nauczyło ludzkości nienawidzić i porzucać grzech, czego dowodem są ogólne doświadczenia rodzaju ludzkiego, ponieważ w obecnym życiu większość ludzi, tj. niewybrańcy, na podstawie tylko samego doświadczenia ze złem nie uczą się nienawiści i porzucania zła, lecz pogrążają się w śmierci, jako miłujący i popełniający grzech. Te dwa rodzaje doświadczeń muszą być skontrastowane ze sobą, zanim obie te lekcje zostaną odpowiednio zrozumiane przez niewybranych. Skoro tak jest, zechcemy zbadać świadectwa Biblii wskazujące na celowość doświadczenia ze złem, które – skontrastowane z doświadczeniem ze sprawiedliwością – ma pomóc niewybranym nienawidzić i porzucić grzech na podstawie rozumnej oceny jego złej natury i okropnych skutków. Dzięki temu zrozumiemy, że naturalnym efektem doświadczenia ze sprawiedliwością, poprzez fizyczne, umysłowe, artystyczne, moralne i religijne