Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 300

Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)

jest on zatytułowany: Modlitwa, Psalm, tzn. Pieśń Mojżesza. Pieśń Baranka to poselstwo o zbawieniu wyborczym, streszczonym w Przymierzu Potwierdzonym Przysięgą (1Moj. 22:16-18), natomiast Pieśń Mojżesza to poselstwo o zbawieniu niewyborczym (Obj. 15:3). To pierwsze jest głównym, choć nie wyłącznym tematem Nowego Testamentu, natomiast to drugie jest głównym, choć nie wyłącznym tematem Starego Testamentu. Główne elementy Pieśni Mojżesza, tj. poselstwa o zbawieniu niewyborczym, jako główna treść Starego Testamentu, to stworzenie człowieka w doskonałości, jego upadek, doświadczenie w stanie klątwy, tzn. dozwolenie na zło, odkupienie spod klątwy i restytucja do pierwotnej doskonałości przy pomocy doświadczenia ze sprawiedliwością. Rzeczy te bardziej dokładnie niż w jakimkolwiek innym odnośnym fragmencie przedstawione są w Psalm 90, który teraz w krótkości przedstawimy, bez pełnego cytowania go. W każdym przypadku podamy jedynie werset, którego dotyczą komentarze: Werset 1 powinien być przetłumaczony następująco: „Panie, tyś był mieszkaniem naszym w pokoleniu, i to w tym pokoleniu”. Mamy tutaj odniesienie do pierwotnego bezgrzesznego stanu człowieka w Edenie, tj. zanim wszedł grzech, ponieważ niewybrani w żadnym czasie nie mieszkali w Bogu z wyjątkiem mieszkania w biodrach Adama, zanim ten zgrzeszył, gdyż wtedy Bóg był miejscem mieszkania Adama. Werset 2 opisuje Boga w Jego przeszłej i przyszłej wieczności, a to dlatego, że jest On Autorem zbawienia. W wersecie 3 przedstawiony jest dwojaki temat tego Psalmu: (1) poddanie przez Boga człowieka śmierci za jego grzech w warunkach doświadczenia ze złem oraz (2) ogłoszenie przez Boga powrotu ludzkości ze śmierci do pełnej restytucji pierwotnego bezgrzesznego stanu. Werset 4 wskazuje natomiast, że czasem przywrócenia do pierwotnego bezgrzesznego stanu będzie okres 1000 lat, ponieważ dzień Boskiego czasu to 1000 lat naszego czasu (2 Piotra 3:8). Pozostała część tego Psalmu podaje pewne szczegóły, najpierw na temat ulegania zniszczeniu (w.5-10), przy czym wersety 11,12 pytają, dlaczego dozwolone zostało doświadczenie ze złem, podając także modlitwę

poprzednia stronanastępna strona