Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 302
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
nie dążą do czci dla Boga jako głównego celu swego życia. Modlitwa taka będzie przez nich zanoszona wtedy, gdy dojdą do drugiego zestawu dni i lat, o których traktują wersety 14,15, w kontraście do dni i lat z wersetów 9, 10.
Zauważmy także modlitwę z wersetu 13 o powrót, o tę rzecz, o której mówi werset 3 jako o procesie restytucji, omawianą jako drugi temat tego Psalmu. Gdy zanoszona jest do Boga modlitwa o pokutę, nie powinniśmy rozumieć, iż oznacza to, że Bóg popełnił jakieś zło i że jest proszony o jego naprawienie. Słowo to przede wszystkim oznacza raczej zmianę, odwrócenie. Znając koniec na początku, Bóg nigdy nie zmienia zdania. Często jednak zmienia metodę postępowania, np. kiedy jakiś zarys Jego planu zostanie wykonany, zmienia procedurę, by zrealizować kolejny jego zarys, tak jak w chwili śmierci Jakuba przestał utrzymywać kontakt z jednym patriarchą i jego rodziną i tylko z nimi, a zaczął utrzymywać kontakty z cielesnym Izraelem jako narodem. Kolejny przykład to czas Żydowskiego Żniwa, kiedy to przestał utrzymywać kontakty z cielesnym Izraelem, by nawiązać je z Izraelem duchowym. Podobnie i tu, w wersecie 13, modlitwa dotyczy tego, by Bóg przestał dozwalać na działanie doświadczenia ze złem i zmienił procedurę, wprowadzając doświadczenie ze sprawiedliwością. Prosimy teraz zauważyć dwa rodzaje dni i lat, kolejno przedstawione w wersetach 9, 10 oraz 14, 15. Pierwszy zestaw, ten w wersetach 9, 10, opisany jest jako ciąg dni i lat całego życia spędzonych w Boskim gniewie – klątwie – oraz w trudzie i smutku, kończących się rychłą śmiercią, choćby trwało to nawet 80 lat. Natomiast drugi ciąg dni i lat od samego początku opisany jest jako nasycony miłosierdziem oraz pełen radości i zadowolenia. Fakt, że wszystkie dni i lata pierwszego zestawu są przeżywane w Boskim gniewie oraz w trudzie i smutku oczywiście dowodzi, że są to dni i lata innego życia od tego, którego dni i lata nasycone są Boskim miłosierdziem (a więc już niewypełnione Jego gniewem), będąc pełne radości i zadowolenia. Mamy więc tutaj dwa rodzaje doświadczeń dla niewybranych: pierwszy ze złem, trwa przez całe obecne życie i kończy się śmiercią; ten drugi, ze sprawiedliwością,