Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 313
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
mężczyzny została wykorzystana Jego zasada życia, a zamiast ludzkich cech umysłu niezbędnych do przekazania takiej istocie zalet duszy zostało wykorzystane Jego doskonałe usposobienie. Natomiast ciało, a więc i ludzka natura, pochodziła od Marii Panny (Filip. 2:6-8; Żyd. 2:14,16,17; Jan 1:14; 2Kor. 8:9; Łuk. 1:26-35; 2:4-14). Boska moc współpracowała w dziele przeprowadzenia karnacji. W ten sposób Jezus zaczął egzystować jako doskonała, bezgrzeszna istota ludzka, wolna od Adamowego wyroku i klątwy, będąc jako taki dokładnym odpowiednikiem Adama w jego stanie przed upadkiem. Przez śmierć Jezus złożył Swoje doskonałe człowieczeństwo i życie oraz prawo do ludzkiego życia z prawami życiowymi. Nie odebrał jednak Swojego ludzkiego ciała, życia, prawa do życia ani praw życiowych, gdyż z martwych powstał jako istota duchowa w Boskiej naturze. Dzięki temu posiadał wartość, której nie potrzebował dla Swego osobistego istnienia, czyli dokładnie to, co posiadał Adam i rodzaj w jego biodrach a co z powodu grzechu utracił. Tak więc mądrość Boga zaplanowała okup, miłość Boga go zapewniła, moc Boga uczyniła go rzeczywistością, a Jego Syn w miłości oddał go w śmierci. Boska mądrość, widząc, że rodzaj ludzki składa się z dwóch klas (klasy wiary i klasy niewiary), a także widząc, że klasa wiary dzięki swej wierze będzie mogła być przygotowana w charakterze do wyższej natury i urzędu niż klasa niewiary, zaproponowała dwojakie wykorzystanie zasługi okupu: najpierw w sposób przypisany wobec klasy wiary, a następnie zastosowanie jej wobec klasy niewiary. Jej użycie przez przypisywanie zostało zaproponowane po to, by – po wygaśnięciu wszystkich przypadków przypisywania (co odbywa się przez zakończenie ofiary wybrańców) – cała zasługa, niezbędna jako okup za ludzkość, była rzeczywiście dostępna do wykupienia rodzaju ludzkiego, jako drugie użycie zasługi okupu.
Sugestia wykorzystania zasługi okupu przez przypisanie wzięła się także i stąd, by w ten sposób mogła powstać Druga Ewa jako Oblubienica Jezusa, Drugiego Adama, by zostać