Epifaniczny tom 12 – rozdział 3 – str. 325
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
opis jednego języka przed i po potopie, aż do czasu budowy wieży Babel, kiedy to ówczesny język został rozdzielony na trzy, odpowiednio do trzech rodzin synów Noego. Te trzy języki podzieliły się na kolejne, odpowiednio do potomków tych trzech rodzin. Archeologia dostarcza coraz więcej potwierdzeń wykazu narodów podanego w 1Moj. 10.
Pomijając liczne potwierdzenia późniejszych opisów 1 Mojżeszowej oraz wcześniejszych opisów 2 Mojżeszowej, dostarczanych przez archeologię, pragniemy wykazać pewne nadzwyczajności praw podanych przez Mojżesza, jako bezpośredniego dowodu na to, że Biblia jest Boskim objawieniem. Najpierw zajmiemy się pokrótce jego prawami etycznymi, o których można powiedzieć bardzo wiele. Według świadectwa Jezusa (Mar. 12:30-33; Łuk. 10:27), Dziesięć Przykazań jest podsumowanych przez Mojżesza słowami: „Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej siły twojej” (5Moj. 6:5); oraz „miłuj bliźniego twego jak siebie samego” (3Moj. 19:18). Dziesięć Przykazań, podsumowanych w ten sposób, podaje nam prawo sprawiedliwości, miłości obowiązkowej, nie prawo miłości bezinteresownej, ponieważ Żydzi znajdowali się pod prawem miłości obowiązkowej, nie bezinteresownej. To ostatnie jest prawem Chrystusa i w interesie Boga ofiaruje prawa i przywileje jednostki poddanej takiemu prawu. W ten sposób streszczone prawo sprawiedliwości uczy o pełnym obowiązku jednostki wobec Boga i człowieka. Nie ma takiej relacji sprawiedliwości w stosunku do Boga (w zakresie myśli, motywów, słów i czynów człowieka), która nie byłaby objęta tym prawem. Nie przychodzi nam na myśl żadna ludzka relacja sprawiedliwości z Bogiem w zakresie myśli, motywów, słów i czynów człowieka, która mogłaby mieć miejsce bez obowiązku przestrzegania tego prawa. Z punktu widzenia sprawiedliwości przenika i wypełnia ono wszystkie te rzeczy. Ludzie próbowali stworzyć przepisy obejmujące obowiązkowe relacje człowieka z Bogiem, lecz żadne z nich nie obejmują wszystkiego. Człowiekowi brakuje mądrości niezbędnej do stworzenia takiego prawa. Prawo takie mógł stworzyć tylko Bóg,