Epifaniczny tom 12 – rozdział 4 – str. 353

Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)

człowieka do jego zrozumienia. Powyższe uwagi w krótkości wyjaśniają szczegóły naszej definicji cudów.

      Zarówno Bóg, jak i szatan mogą dokonywać i dokonują cudów. Większość powyższych wersetów wskazuje na Boga jako Czynnik sprawczy w dokonywaniu cudów. Z tego powodu nie będziemy podawali żadnych dalszych dowodów na ten temat, ponieważ w zasadzie byłoby to powtarzaniem tego, co dowiedliśmy powyżej. Wielu ludzi jest jednak zaskoczonych, gdy uświadamiają sobie fakt, że szatan może dokonywać i że dokonuje cudów. Biblia potwierdza to stwierdzenie. Pierwszy biblijny zapis, jaki znamy, dotyczący czynienia cudów przez niego, to skłonienie aniołów przed potopem do przyjmowania ludzkich ciał, w których żenili się oni z kobietami i dali początek rodzajowi przedpotopowych olbrzymów (1Moj. 6:2,4). Drugi biblijny opis dokonywania cudów przez szatana związany jest z jego gniewem przeciwko Ijobowi, wyrażonym przez zabicie piorunem jego owiec (Ijoba 1:16), a jego synów przy pomocy trąby powietrznej (19), a także przez dotknięcie go wrzodami od stóp do głowy (Ijoba 2:7). Trzeci biblijny opis cudów szatana to kopiowanie przez niego, za pośrednictwem Jannesa i Jambresa (2Tym. 3:8), niektórych egipskich plag, kiedy to tworzył on różne istoty, takie jak węże (2Moj. 7:11,12), a także wodę zamienioną w krew, która prawdopodobnie roiła się od malutkich czerwonych stworzeń (22), oraz żaby (8:7). Nowy Testament mówi o nim to samo (Mat. 7:22,23; 24:24; 2Tes. 2:9;Dz. 8:9-11).

      Rodzi to pytanie: W jaki sposób możemy stwierdzić, czy cud dokonywany jest przez Boga czy przez szatana? Na to pytanie odpowiadamy następująco: (1) Boskie cuda muszą potwierdzać prawdę w odróżnieniu od błędu, ponieważ zostały one dokonane jako uwierzytelnienie Boskiego objawienia; (2) muszą być one dokonywane w związku ze służbą dobrego narzędzia w odróżnieniu od służby złego narzędzia; (3) ich cel i skutek muszą być dobre; oraz (4) nie mogą one mieć miejsca po śmierci ostatniego wierzącego, na którego jeden z Apostołów włożył ręce, udzielając mu darów Ducha. Bóg ograniczył

poprzednia stronanastępna strona