Epifaniczny tom 12 – rozdział 4 – str. 430
Biblia jako Boskie Objawienie (c.d.)
jak również ogromne ilości niewolników. Natomiast większość ludzi była niewolnikami, wolnymi pracownikami i desperacko ubogimi biedakami. Na przykład w czasie trzech wieków pogańskiego Rzymu, jakie w tej chwili analizujemy, ogromna większość tych, którzy nie byli zniewoleni, pozostawała na stałej „zapomodze”, nieregularnie wypłacanej przez państwo. Nauka Biblii na temat tego, że każdy powinien dbać o swą rodzinę, pracować własnymi rękami, aby móc udzielić pomocy biednym; nauka, że ci, którzy są w stanie, powinni karmić głodnych, przyodziewać nagich i udzielać schronienia bezdomnym, nauka na temat błogosławieństwa miłosierdzia i dawania, czynienia dobra i udzielania [rozdzielania], służenia potrzebom innych, wsparta przykładem Starożytnych Godnych, Jezusa, Apostołów i apostolskiego Kościoła – miała w tym swój wielki udział. Z jednej strony, Biblia zniechęca do ubóstwa przez nawoływanie i przykłady do pilności i przedsiębiorczości, natomiast z drugiej strony zachęca mocnych do pomagania słabym. Zharmonizowanie tych zasad pokonuje biedę. Dlatego Biblia zawsze dąży do bardziej równego podziału bogactw ziemi. Wyżej wspomniane zasady stopniowo naprawiły występujące zło i doprowadziły do pojawiania się zapisów spadkowych w celu poprawienia warunków krańcowo biednych, przez tworzenie schronisk, sierocińców, domów dla starców, niewidomych, chorych i bezradnych wdów, przytułków dla obcokrajowców, szpitali itp., co wcześniej nie było znane w pogańskim Rzymie. Prawdę mówiąc, sposobności wspomagania biednych i nieszczęśliwych były chwytane jak największy skarb. Gdy prześladowany diakon Laurence został zmuszony przez pogańskiego zarządcę do dostarczenia mu w przeciągu 24 godzin skarbów kościoła w Rzymie, czymś całkiem naturalnym z jego strony było zjawienie się w sądzie następnego dnia z biednymi tego kościoła, o których zgodnie z prawdą powiedział on pogańskiemu sędziemu: „Oto skarby kościoła”.
Podane wyżej fakty, będące zaledwie kilkoma z wielu, dostatecznie dowodzą, że budujący wpływ Biblii na cywilizację starego rzymskiego pogańskiego świata jest taki, jakiego