Epifaniczny tom 12 – rozdział 5 – str. 491
Biblia jako Boskie Objawienie (dok.)
Natura uczy o tym na każdym kroku: pszenica, kukurydza, żyto, owies, zwierzęta, ptaki, owady, gady, ryby, skorupiaki itp. rozwijają się według własnego rodzaju. Takie samo jest tutaj prawo natury i łaski: cokolwiek człowiek sieje, to też zbiera. Prawem natury w jego wszystkich zakresach jest zgodność z rodzajem; podobna zgodność z rodzajem jest prawem charakteru w jego wszystkich rozgałęzieniach. Prawo to ma zastosowanie (różnie w poszczególnych przypadkach) nie tylko do grzeszników, lecz także do usprawiedliwionych i poświęconych, w tym do obecnych trzech klas poświęconych.
Degenerujący wpływ dwulicowości Wielkiej Kompanii można zilustrować na przykładzie obywatela, którego patriotyzm jest chwiejny, w wyniku czego jest on częściowo oddany samemu sobie, a częściowo krajowi. Widać to również na przykładzie pracownika częściowo oddanego sobie, a częściowo pracodawcy, dyplomaty częściowo oddanego własnym interesom, a częściowo interesom państwa, a także dwulicowego żołnierza, nauczyciela, ucznia, męża, żony itp. Zdradziecki charakter członków wtórej śmierci znajduje ilustrację w zdrajcach kraju, poglądów, mężów, żon, pracodawców, pracowników, przełożonych itp. Zły wpływ grzechu na wszystkie klasy zobrazowany jest w mąceniu czystej wody przez wrzucenie kamienia na jej błotniste dno, w jej zanieczyszczeniu przez wrzucanie do niej brudu i błota, w świni brudzącej się tarzaniem w błocie, w rozprzestrzenianiu się trucizny z krwią po całym ciele, w chorobotwórczym i śmiertelnym wpływie zarazy i infekcji, w alkoholu, innych środkach pobudzających, narkotykach itp., szkodzących ciału i umysłowi. Zły wpływ fałszywych doktryn na nowe stworzenie w ich najgorszym wydaniu pokazany jest w skutku trucizny, napojów alkoholowych i narkotyków, a w najlepszym wydaniu – w skutku nieczystej żywności na żołądek i umysł. Stałość w czynieniu zła u członków wtórej śmierci ilustrowana jest niereformowalnością grzechotnika, kobry i mamby. Powstrzymywanie się przez usprawiedliwionych od poświęcenia znajduje swą analogię w mężczyznach zdolnych do służby wojskowej, którzy w czasie, gdy kraj ich potrzebuje, nie chcą