Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 585
Natchnienie Biblii
przez biblijne prawdy na czasie z pewnością potwierdzają ich natchnienie, ponieważ potrzeby te były wielkie. Bez tego składu obrońcy Biblii zostaliby przepędzeni z pola walki, a nienatchniona Biblia nie udzieliłaby im żadnego wsparcia. Dlatego gwarancja natchnionej Biblii dowiedziona jest tym, że zawsze zaspokaja ona potrzeby swoich obrońców prawdą na czasie, obalając te trzy rodzaje błądzicieli.
(14) Naszym ostatnim ogólnym argumentem przemawiającym za natchnieniem Biblii jest fakt błogosławienia przez nią ludzi do wiecznego życia, a następnie błogosławienie ich po nieskończone wieki. Księgi nienatchnione w najlepszym razie przynoszą tymczasowe dobro. Przemijalność niemal wszystkich nienatchnionych ksiąg widoczna jest na pierwszy rzut oka, a rzeczywistość potwierdza, że ich śmierć przychodzi szybko. Nieliczne z nich żyją przez wieki, np. te napisane przez Homera, Sofoklesa, Wergiliusza, Dantego, Szekspira czy Miltona. W swoim wnętrzu noszą one jednak nasiona śmierci z powodu licznych błędów zawartych w nich wszystkich oraz błędnej moralności niektórych z nich, co nie pozwoli im cieszyć się popularnością w doskonałym porządku, jaki zostanie wprowadzony przez Tysiąclecie. Nawet prawdziwe dzieła edukacyjne będą musiały ustąpić miejsca książkom, które będą uwzględniać postęp wiedzy nieznany w czasie pisania najlepszych z obecnych ksiąg. Doskonali ludzie bez natchnienia będą tworzyć literaturę, naukę, sztukę itd. piękniejszą od najpiękniejszych osiągnięć z okresu panowania grzechu, z którego to powodu te ostatnie odejdą w zapomnienie w wyniku popularności tych pierwszych. Jednak niezmienna misja błogosławienia, będąca częścią Biblii, może pochodzić tylko z jej natchnienia, ponieważ tylko Boska wszechwiedza, natchnienie, mogła stworzyć dzieło, które przygotuje ludzi do wiecznego życia i na wieki będzie ich błogosławić. Jak przemijające są największe księgi upadłej ludzkości, tak nieprzemijająca i wieczna musi być natchniona księga Boga, by móc udzielać wiecznego życia i być odpowiednią do udzielania wiecznego błogosławieństwa ciału, umysłowi, sercu i woli. Przystosowanie jej do takiej misji wymagało wszechwiedzy,