Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 586
Natchnienie Biblii
natchnienia, ponieważ nienatchnieni ludzie w żaden sposób nie mogli stworzyć dzieła niosącego życie wieczne. W jaki sposób mogliby zawrzeć w tym dziele pouczenie i natchnienie, udzielające wiecznych błogosławieństw? W jaki sposób, bez znajomości warunków i potrzeb wieków chwały, mogliby stworzyć księgę dostosowaną do nich i udzielającą niezbędnych błogosławieństw? Mógł to uczynić tylko Bóg, udzielając przez natchnienie niezbędnej pomocy pisarzom do stworzenia takiej księgi. Słowem Bożym może być tylko księga natchniona. Tylko Słowo Boże może być tak niezmiennym błogosławieństwem w celu uzyskania i utrzymania zbawienia. A Słowo Boże jest „żywe [działające energicznie] i trwające na wieki”, czego gwarancją może być tylko jego pochodzenie z Boskiego natchnienia.
Jak wykazaliśmy wyżej, jedynymi świadkami natchnienia jako aktu byli Bóg i Jego natchnione narzędzia. Dlatego ich świadectwo jest jedynym dostępnym dowodem natchnienia jako zaobserwowanego aktu. Jednak fakty, że Biblia jest Boskim objawieniem, że jej opisy są prawdziwe, a jej pisarze byli uczciwymi i dobrymi ludźmi oraz uznanymi posłańcami Boga, sprawiają, że ich świadectwo odnośnie do ich natchnienia jest wielce wiarygodne. Co więcej, niektórzy z nich potwierdzają natchnienie innych, np. św. Piotr czyni to w stosunku do Pawła (2Piotra 3:15,16). Swoje świadectwo na temat natchnienia, podobnie jak na inne tematy, Biblia nie przedstawia dogmatycznie, lecz sugestywnie, by pobudzić do zastanowienia. Pamiętamy, jak omawiając jej natchnienie, najpierw podaliśmy pewne myśli ogólne na ten temat, obiecując przedstawić dowody z trzech punktów widzenia: (1) ogólnych uwag biblijnych, (2) konkretnych tekstów Biblii oraz (3) faktów Biblii. Omówiliśmy już pierwszy z tych dowodów, a obecnie pragniemy się zająć drugim – konkretnymi tekstami Biblii. Są one bardzo liczne, więc zadowolimy się krótkim rozważeniem głównych z nich.
Najpierw udowodnimy, że Stary Testament był natchniony, a następnie to samo uczynimy w stosunku do Nowego Testamentu. Pierwsza grupa wersetów, jakie omówimy w pierwszym punkcie, mieści się w stwierdzeniu, że Jezus i Apostołowie