Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 629
Natchnienie Biblii
o (52) + y (38) + ph (15) występuje 105 (15×7) razy (226); th (6) + z (1) występuje 7 (1×7) razy (227); ph (2) + ch (2) + ps (3) występuje 7 (1×7) razy (228); n (41) + r (16) + s (41) występuje 98 (2x7x7) razy (229,230); k (16) +t (38) + l (16) występuje 70 (10×7) razy (231); b (5) + p (22) + d (8) występuje 35 (5×7) razy (232); e (16) + g (9) + m (17) występuje 42 (6×7) razy (233); z, cyfra dla 7 (1×7), jest jedyną literą alfabetu w ogóle niewystępującą w Magnificacie (234). Ogólna liczba samogłosek wynosi 303 i nie jest w układzie siódemkowym; jeśli jednak weźmiemy pod uwagę sam dźwięk, samogłoski i dwugłoski dają w sumie 238 (34×7) dźwięków (173 dźwięki samogłoskowe i 65 dźwięków dwugłoskowych) (235). Pięć głównych dwugłosek występuje 35 (5×7) razy (236). Charakterystyczne wyrażenie odtąd [= od tej pory], występujące w tej pieśni, pojawia się 7 (1×7) razy (237); Bóg Zbawiciel mój (lub nasz) – 7 (1×7) razy (238); czas przyszły i aoryst od kathaireo, ściągać, występuje 7 (1×7) razy (239). Pieśń ta zawiera 14 (2×7) cytatów ze Starego Testamentu (240). W tym krótkim fragmencie jako takim oraz jako związanym z innymi przypadkami w Nowym Testamencie dostrzegamy 56 (8×7) siódemek (241). Stwierdziliśmy już, że 58 przypadków wystąpienia jedenastek zaraz na samej powierzchni Biblii miało nieprawdopodobnie małą szansę wystąpienia, a 42 przypadki siódemek na tej powierzchni miały szansę wystąpić jak 1 do liczby składającej się z 47 cyfr. Po połączeniu, takie jedenastki i siódemki miały jedną szansę wystąpienia do liczby składającej się z setek cyfr niewystąpienia. Tutaj w jedynie trzech krótkich fragmentach – Mat. 1; 2; Mar. 1:1-8; Łuk. 1:46-55 (nie zaliczaliśmy do nich tych występujących na powierzchni Jana 17) – pokazaliśmy 241 siódemek, w żadnym razie nie wyczerpując ich wszystkich, a także pomijając liczne związane z nimi ósemki, dziewiątki, jedenastki itd. Szansa ich wspólnego wystąpienia jest jak jeden do szeregu kilkuset cyfr, co jest tak ogromną liczbą, że nie może sobie z nią poradzić wyobraźnia człowieka i że wyklucza to przypadkowość takiego zdarzenia. Nie są to jednak odosobnione