Epifaniczny tom 12 – rozdział 6 – str. 649
Natchnienie Biblii
być naginane do słów, lecz słowa muszą być dopasowane do faktów. To fałszywe i niepewne stosowanie słów cechuje metody wyższego krytycyzmu, a fakty historii biblijnej są z ich powodu wielokrotnie odrzucane w interesie chwytających się słów wyższych krytyków, ku ich wielkiemu zamieszaniu, zawsze wtedy, gdy archeologia potwierdza Biblię.
W najwyższym stopniu niedorzeczne jest ich twierdzenie, że są w stanie stwierdzić, kto i co napisał w starożytnej literaturze, i to w martwym już języku, w oczywisty sposób nie do końca dzisiaj rozumianym. Prowadzi ono na przykład do twierdzenia, że 1 Mojżeszowa została złożona z siedmiu różnych dokumentów, co dotyczy także innych ksiąg Biblii, podobnie zestawionych przez nieznanych wydawców z licznych dokumentów. Nie są w stanie tego stwierdzić nawet w odniesieniu do zebranych pism własnego języka, pióra znanych im autorów, których styl i sposób myślenia jest im znany, a cóż dopiero w przypadku (rzekomych) pism nieznanych autorów, zapisanych w martwym języku, który w wielu szczegółach jest dla nich niejasny, rzekomo pomieszanych przez nieznanych wydawców, o których istnieniu nikt nigdy nie słyszał, dopóki nie wyczarowała ich wyobraźnia wyższych krytyków. Tak się składa, że w naszych czasach kilku autorów współpracowało w pisaniu różnych książek, np. Besant i Rice wspólnie napisali ich wiele. Chociaż badacze próbowali ustalić, gdzie kończy się jeden z nich, a zaczyna drugi, oraz który z nich napisał konkretny fragment, nikomu z nich nie udało się tego odkryć. Prof. H. H. Sayce, jeden z największych świeckich i biblijnych archeologów, niepokonany przeciwnik wyższego krytycyzmu, przez wiele lat wzywał krytyków do pokazania fragmentów książek napisanych przez poszczególnych współautorów w dobrze znanych współczesnych językach, czego krytycy ci nie byli w stanie dokonać. W czasie konferencji metodystów, na której wyżsi krytycy propagowali swe teorie, dwóch obecnych tam pastorów, których pisma były wszystkim znane, wezwało tych krytyków do rozszyfrowania, kto i co napisze w sprawozdaniu z tej konferencji, jakie zaoferowali się stworzyć. Następnie