Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 718
Przymioty i zastosowania Biblii
danej jednostki wobec innych sprawi, że wszyscy będą oddawać innym to, co im się należy – sprawiedliwość. Te dwa prawa sprawiedliwości obejmują wszystkie obowiązki człowieka wobec Boga i bliźniego i z pewnością są zasadami prawdziwymi i właściwymi. Podobnie prawdziwa i właściwa jest biblijna zasada miłości bezinteresownej. Jest to miłość oparta na radowaniu się dobrymi zasadami, która raduje się i utrzymuje w jedności społeczność z tymi, którzy są w harmonii z dobrymi zasadami, współczuje tym, którzy są traktowani niezgodnie z dobrymi zasadami lub którzy sami nie są w harmonii z nimi; z powodu takiej radości, społeczności i współczucia ma upodobanie w kładzeniu życia w celu propagowania takich zasad dla błogosławienia innych. Obiektami, na które rozciąga się działanie miłości bezinteresownej, są: Bóg, Chrystus, bracia, świat i nieprzyjaciele; w odpowiedniej proporcji i równowadze jest ona ofiarnicza aż do oddania życia za dobre zasady.
Oprócz miłości obowiązkowej, obejmującej pobożność wobec Boga i Chrystusa oraz miłość braterską do bliźniego, a także oprócz miłości bezinteresownej, etyczne nauki Biblii zawierają także wiarę, nadzieję, samokontrolę i cierpliwość jako należące do łask dominujących, a wszystkie siedem stanowią wyższe pierwszorzędne łaski. Są one słusznie nazywane łaskami dominującymi, ponieważ harmonijnie powinny kontrolować nasze wszystkie pozostałe łaski – niższe pierwszorzędne, drugorzędne i trzeciorzędne. Jest dziesięć niższych pierwszorzędnych łask samolubnych, np. ostrożność, skrytość, przezorność, samoobrona, agresywność, samoocena, aprobata itd. Natomiast łask społecznych jest siedem: miłość do płci przeciwnej, do współmałżonka, do dzieci, do rodziców, do braci, do przyjaciół oraz do domu lub kraju, zwana także patriotyzmem. By pozostały one łaskami, muszą być kontrolowane przez wyższe łaski pierwszorzędne. Jeśli tak nie jest, rodzą one wady, np. niekontrolowana w ten sposób przezorność rozwija chciwość. Łaski drugorzędne są wynikiem ograniczania, hamowania i zwalczania przez wyższe łaski pierwszorzędne wysiłków niższych łask pierwszorzędnych