Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 742
Przymioty i zastosowania Biblii
nie tylko nie jest ona bezbożna, lecz wprost przeciwnie: pozostaje święta. Przy pomocy tych opowieści w rzeczywistości pobudza ludzi przeciwko grzechowi na korzyść sprawiedliwości, dzięki czemu w opisach tych jest święta w swej naturze, celu i skutkach. Niezliczona liczba osób została powstrzymana od takich grzechów dzięki jej przykładom złych uczynków ich sprawców i przykładowym karom, co potwierdza świętość Biblii. Jeśli chodzi o przytoczone wyżej nieszczęścia sankcjonowane przez Biblię, można powiedzieć, co następuje: Wszyscy ci, którzy w nich cierpieli, znajdowali się już pod wyrokiem śmierci i kiedyś musieli umrzeć. W każdym przypadku byli oni szczególnie bezbożni i dlatego zasługiwali na przykładową karę, która nie wyrządzała im żadnej krzywdy, ponieważ już byli pod wyrokiem śmierci, a ich wielkie grzechy uzasadniły przyśpieszenie jej wymierzenia. Ponadto, we wszystkich tych przypadkach ich wielka bezbożność wymagała przykładowej kary, by chronić przed tym złem innych. Na przykład, zarówno Biblia, jak i odkrycia archeologiczne dowodzą, że siedem narodów Kanaanu, których wyniszczenie zostało zalecone przez Biblię, było tak skażonych chorobami wenerycznymi, że ich dalsze istnienie było zagrożeniem dla innych narodów z powodu możliwości zakażenia. Słaby opór, jaki stawiali oni Izraelowi, potwierdza ich wielką fizyczną słabość. Ich wykorzenienie było błogosławieństwem dla innych, chroniąc ich przed zakażeniem. Zniszczenie wojsk faraona i Sennacheryba było konieczne w celu ochrony niewinnych przed ich niegodziwymi zamiarami. Fakt, że spotkała ich nagła śmierć w kwiecie życia zaoszczędził im długotrwałych cierpień, jakie zazwyczaj niesie ze sobą tzw. śmierć naturalna. Co więcej, nieszczęścia te okazały się środkiem odstraszającym innych od zła. No i wreszcie, stanowią one prorocze typy odnośnie do kar, jakie będą wymierzane w przyszłości popełniającym zło. Fakty te dowodzą, że takie nieszczęścia, sankcjonowane przez Biblię, pozostają w harmonii z jej świętością.
Ostatnim przymiotem Biblii, jaki zbadamy, jest jej niezniszczalność. Biblia w wielu wersetach mówi o niej jako o jednym ze swych przymiotów (5Moj. 29:29; Psalm 111:7, 8; Izaj. 40:8; Mar. 13:31; Łuk. 16:17; 1Piotra 1:23,25). Żadna siła nie jest w stanie