Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 749
Przymioty i zastosowania Biblii
Jezus za pośrednictwem Swych rzeczników wyjaśnia je tym, dla których zrozumienie takie zostało zamierzone.
Kilka słów wyjaśnienia, dlaczego historie Biblii są tutaj traktowane jako część jej doktrynalnego zastosowania. Wyraźnie należą one do doktryny jako zastosowania Biblii, ponieważ przedstawiają fakty oraz podają myśli dogmatyczne. Dla przykładu, opis stworzenia uczy o istnieniu Boga oraz niektórych z Jego przymiotów istoty i charakteru. Do doktryny należy także chronologia Biblii jako część historii, a więc należy ona do pierwszego zastosowania Biblii. Pomaga ona bowiem w postępie wielu zarysów Boskiego planu, np. proroctwa, potopu jako wyrazu mocy i sprawiedliwości Boga, exodusu oraz odłączenia się od świata. Genealogie zawarte w historiach Biblii oczywiście posiadają zastosowanie doktrynalne, np. karnacja Chrystusa, pochodzenie z Judy i Dawida itp. Historie Biblii mogą być jednak także wykorzystywane w celu zbijania błędów historycznych i doktrynalnych, na przykład ewolucji i wyższego krytycyzmu, deizmu, panteizmu i materializmu. Mogą być używane do naprawy, np. opisy grzechów i opisane tam stosowne kary pomagają powstrzymywać się od grzechu i naprawiać się. Posiadają także zastosowanie do budowy charakteru, np. używanie przez Chrystusa i Apostołów różnych opowieści Biblii w celu pobudzenia wiary, nadziei, miłości i posłuszeństwa. Szczególne zastosowanie ma tutaj Żyd. 11. Widzimy więc, że chociaż historie Biblii mają głównie zastosowanie doktrynalne, niektóre z nich mogą być używane w celu zbijania, naprawiania i budowania charakteru. Korzystne będzie przytoczenie kilku innych ilustracji doktrynalnego zastosowania historii Biblii. Historia Abrahama uczy o Boskiej opatrzności strzegącej Jego ludu, historia Jakuba – o wartości cenienia łaski Pana jako rzeczy najwyższej wagi, historia Józefa – wykorzystywania zła dla dobra Jego ludu, historia Mojżesza – uznawania przez Boga tych, którzy stawiają Go na pierwszym miejscu, historia Jozuego i Dawida uczy o udzielaniu przez Boga zwycięstwa tym, którzy wiernie prowadzą Jego lud, historia Ezechiasza, Daniela i trzech hebrajskich młodzieńców