Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 765
Przymioty i zastosowania Biblii
utracjuszy koron, których błędy wymagały ponownego przedstawiania i obrony niemal każdej prawdy i zarządzenia Paruzji oraz zbijania odnośnych błędów. W małej miniaturze, w czasie której od maja 1915 do sierpnia 1920 roku Wiek Ewangelii został odtworzony w skali dzień za rok, przywódcami błędu byli źli Lewici, których nauki i praktyki były w różnym stopniu błędne pod względem ilości i jakości. Wszyscy oni zostali jednak całkowicie zbici w ich fałszywych naukach i praktykach. Mała miniatura w zasadzie odtworzyła główne wydarzenia, ruchy i spory 19 stuleci Wieku Ewangelii, a wierni z powodzeniem bronili prawdziwych nauk i praktyk przed rewolucjonizmem przeciwko nim i wprowadzaniem na ich miejsce fałszywych, zbijając je. Średnia miniatura biegła od 1918 do 1937 roku. W małej miniaturze źli utracjusze koron zostali objawieni pod przywództwem złych Lewitów, natomiast w średniej, której rok reprezentuje stulecie Wieku Ewangelii, dobrzy utracjusze koron zostali objawieni pod kierunkiem dobrych przywódców. W przypadku dobrych Lewitów na małą skalę prowadzone były spory o zarządzenia, lecz nie o doktryny. Ich kulminacja miała miejsce w 1937 roku wraz z objawieniem głównych przywódców dobrych Lewitów. Od czasu do czasu ma miejsce objawianie innych, które będzie kontynuowane, dopóki dobrzy utracjusze koron nie zostaną objawieni jako klasa. Duża miniatura miała początek w październiku 1914 roku, a swój pierwszy etap zakończyła 25 miesięcy później. Dobiegnie końca 40 lat później, w październiku 1954 roku. Jej 25 miesięcy odpowiada jednemu stuleciu Wieku Ewangelii. Czasem jej trwania jest zatem okres 40 lat Epifanii. Tak jak Paruzja przez 25 miesięcy zachodziła na Epifanię, tzn. od października 1914 do listopada 1916 roku, tak Epifania przez 25 miesięcy będzie zachodzić na następny okres. W czasie tych 25 miesięcy Epifania osiągnie swój punkt kulminacyjny, tak jak w czasie pierwszych wspomnianych 25 miesięcy swój punkt kulminacyjny osiągnęła Paruzja. Jak dotąd, spór dużej miniatury toczy się z utracjuszami koron Babilonu w jego części protestanckiej