Epifaniczny tom 12 – rozdział 7 – str. 768
Przymioty i zastosowania Biblii
Każdy, komu udaje się osiągnąć pożądaną reformę, dokonuje naprawiania. Tak więc słowo to ma kilka znaczeń: (1) naprawiać przez usuwanie wad i zła, np. żarłok naprawiający swe zwyczaje jedzenia; (2) poprawiać się ze złego stanu do dobrego, np. zmienić zły charakter w dobry; (3) karać za zło, np. ojciec karzący złego syna; (4) wykazywać zło i pomyłki, np. nauczyciel poprawiający wypracowanie ucznia; oraz (5) naprawić odstępstwo od właściwego wzorca, np. naprawić sumienie, błąd, projekt uchwały czy prawo. Biblia poprzez swe zasady i przykłady z pewnością może być używana do naprawiania w każdym z tych znaczeń.
Upadły stan człowieka czyni czymś koniecznym dla Biblii to, by posiadała i używała ona swego urzędu naprawiania. Człowiekowi już od Adama dziedzicznie przekazywana jest deprawacja, w wyniku czego posiada zdeprawowane usposobienie, popychające go do grzechu, błędu, samolubstwa i światowości w różnych przejawach tych form zła. Ta dziedziczna deprawacja, odpowiedzialna za różne formy grzechu, samolubstwa i światowości, prowadzi do nabywania przez niego deprawacji, wyrażającej się w jeszcze gorszych formach grzechu, światowości i samolubstwa, w wyniku czego jego deprawacja rośnie. W rezultacie czyni on rzeczy, do których skłaniają go zdeprawowane uczucia, jego bóg w miejsce Jehowy. Dlatego swym bogiem czyni on obiekty swych samolubnych i świeckich uczuć, takich jak ocena dla samego siebie, ocena innych, wygody, życie, bezpieczeństwo, skrytość, posiadanie, jedzenie, picie, samoobrona, agresja, płeć przeciwna, mąż, żona, dzieci, rodzice, bracia, siostry, przyjaciele, dom i ojczyzna. Te formy bałwochwalstwa czynią go pysznym, ostentacyjnym, leniwym, zwariowanym na punkcie życia, tchórzliwym, zdradzieckim, chciwym, nadużywającym jedzenia i picia, kłótliwym, mściwym, nieczystym, przesadzającym w uczuciach do męża, żony, rodziców, dzieci, braci, sióstr, przyjaciół, domu i ojczyzny, z których wszystkie są grzechami przeciwko Bogu. Ta deprawacja czyni go bluźnierczym, wiarołomnym, pozbawionym czci i zabobonnym. Niektórych czyni wątpiącymi, ateistami, agnostykami, materialistami, panteistami, deistami, ewolucjonistami,