Epifaniczny tom 15 – rozdział 1 – str. 14
Chrystus: Jego karnacja
We wszystkich czterech wersetach chodzi o narzędzie wykonawcze. Hypo nigdy nie jest w Biblii stosowane na określenie dzieła Logosa w stwarzaniu. Pełny obraz źródła i wykonawcy podany jest w 1 Kor. 8:6: wszystko jest z (ex) Ojca, wszystko jest przez (dia) Syna. Tak więc Logos był narzędziem Boga, przez które Bóg stworzył wszystkie rzeczy], a bez niego nic się nie stało, co się stało [tutaj nasz Pan jest pokazany jako uniwersalne wykonawcze Narzędzie Boga w stwarzaniu, bez udziału którego nie powstała żadna rzecz. Zatem wszystko to, co w dziele stworzenia wykonywali Jego pomocnicy spośród aniołów, w każdym szczególe było pod Jego nadzorem]”. Po opisaniu w ten sposób przedludzkiej natury naszego Pana oraz Jego dzieła i pozycji w stwarzaniu, św. Jan w wersecie 14, który zacytujemy z przekładu I.V., opisuje Jego karnację: „A to Słowo ciałem się stało [przestało być Słowem, przemieniając się w istotę ludzką]”. Zauważmy, iż werset ten nie mówi, że Słowo pozostało Słowem, a do Swojej duchowej natury jako Słowo dodało naturę ludzką, co uczyniłoby Go mieszańcem; nie sugeruje, że czyniąc to, dodał do Swej istoty człowieczeństwo w taki sposób, który pozbawił Go osobowości, czyniąc, w połączeniu dwóch natur, osobowość natury duchowej osobowością natury ludzkiej. Myśl tego zdania jest bardzo prosta: Słowo stało się ciałem. Przestało być tym, czym było wcześniej; nie stało się inną osobą, lecz tą samą osobą w innej naturze – przestało być istotą duchową i, pozostając tą samą osobą, stało się istotą ludzką. Jako osoba zostało przeniesione z istnienia na poziomie duchowym do istnienia na poziomie ludzkim. Luter użył stosownego wyrażenia dla scharakteryzowania aktu karnacji: Menchwerdung, co dosłownie oznacza stanie się człowiekiem. Wyrażenie karnacja bardziej opisuje proces niż rezultat tego procesu – stanie się przez Logosa człowiekiem, ponieważ karnacja dosłownie oznacza stwarzanie ciała, czego produktem był oczywiście człowiek Jezus.
Jako kolejny dowód tekstowy przeniesienia przedludzkiego Logosa z duchowego poziomu istnienia na poziom ludzki zbadamy Filip. 2:6-8. Niewiele wersetów zostało gorzej