Epifaniczny tom 15 – rozdział 1 – str. 15

potraktowanych przez dawniejszych tłumaczy trynitarzy niż ten. Przekład A.V. sprawia, że werset 6 uczy przeciwnie do za­wartej w nim nauki, co w dużym stopniu naprawiły przekła­dy R.V. oraz A.R.V. Pierwsze zdanie wersetu 7 powinno być ostatnim zdaniem wersetu 6. Najpierw zacytujemy tłumacze­nie tego wersetu w przekładzie I.V. bez komentarza, a na­stępnie z komentarzami w nawiasach, jak to uczyniliśmy z cy­tatem z Jana 1:1-3,14: (w. 5-8) „Tego bądźcie o sobie rozumie­nia, które było i w Chrystusie Jezusie, który będąc w kształcie Bożym, nie uważał bycia równym Bogu za rzecz, którą zamy­ślał przywłaszczyć sobie; lecz przeciwnie, wyniszczył samego siebie. Przyjąwszy kształt niewolnika, po staniu się podobny ludziom i po znalezieniu się postawą jako człowiek, poniżył samego siebie, po staniu się posłusznym, aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej”. Wierzymy, że przekład I.V. podaje za­równo dosłowne, jak i poprawne tłumaczenie tych trzech wersetów. A teraz cytujemy ten fragment z pewnymi komen­tarzami w nawiasach: „Tego [naśladowania postępowania, jakie za chwilę będzie opisane] bądźcie o sobie rozumienia [bądźcie zdecydowani z całego serca], które [zdecydowanie, determinacja] było i [w zakresie oddania całym sercem] w Chrystusie Jezusie, który będąc w kształcie Bożym [W czasie Jego poprzedniej egzystencji, gdy istniał jako istota duchowa, tak jak Bóg istnieje jako istota duchowa. Zdanie to nie twierdzi ani nie sugeruje, że znajdował się On na Boskim poziomie istnienia jako druga osoba rzekomej trójcy; pokazu­je ono jedynie, jaki był Jego poziom istnienia: istniał wtedy ja­ko istota duchowa – na poziomie, na którym znajduje się Bóg, który jest Duchem (Jana 4:24), oraz wszystkie pozostałe isto­ty duchowe (Żyd. 1:14). Pokazany tutaj kontrast dotyczy róż­nicy między poziomem istnienia posiadanym przez istoty du­chowe w odróżnieniu od poziomu istnienia ludzi, na co wska­zuje cały ten fragment, który kontrastuje Jego przedludzki i ludzki poziom istnienia], nie uważał [był w pełni przekona­ny] bycia równym Bogu [czym nie może być żadne stworze­nie] za rzecz [cel ambicji], którą zamyślał przywłaszczyć sobie