Epifaniczny tom 15 – rozdział 1 – str. 39
Chrystus: Jego karnacja
na naturę ludzką – Logos stał się ciałem, istotą ludzką (Jan 1:14; Filip. 2:6-8; 2Kor. 8:9; Gal. 4:4; Żyd. 2:14,16,17). Jako istota duchowa, został przeniesiony, tak by stać się istotą ludzką. Najbardziej wyraźnie i prosto mówi o tym Jan 1:14: Słowo stało się ciałem – człowiekiem. Nie umierając, przestał zatem być Słowem i stał się człowiekiem Jezusem. Wynikiem stopniowej, trwającej 9 miesięcy, przemiany Logosa w istotę ludzką Jezusa nie była śmierć Logosa, podobnie jak stopniowa przemiana gąsienicy w motyla dokonuje się bez śmierci tej pierwszej. Jak gąsienica przestaje istnieć bez umierania, gdy dokona się już jej przemiana w motyla, tak Logos przestał istnieć bez umierania, gdy dokonała się już Jego przemiana w ludzką istotę Jezusa. A zatem stopniowo ubywało Logosa proporcjonalnie do tego, jak stopniowo przybywało zarodka Jezusa. Z chwilą zakończenia procesu stawania się istotą ludzką przestał on istnieć jako Logos. Słowo transsubstancjacja, stosowane przez greko i rzymsko-katolików oraz anglikan na zdefiniowanie ich doktryny przemiany chleba i wina [rzekomo] w ciało i krew Chrystusa, nie opisuje odpowiednio procesu przemiany natur w Chrystusie, gdy przestawał On być Logosem i stawał się człowiekiem Jezusem, ponieważ Jego duchowa substancja nie została przemieniona w substancję ludzką, gdyż substancje duchowe nie mogą być zamienione w substancje materialne. Przemiana ta nie może też być nazwana przemianą osobowości, ponieważ ta sama osoba, która istniała jako Logos, stała się Jezusem.
Prawidłowym określeniem tego ciągu zdarzeń jest przemiana natur w jednej i tej samej osobie. W czasie 3,5-letniej służby Jezus przeszedł kolejną zmianę natur – z ludzkiej do Boskiej, nie stając się inną osobą, ponieważ to ta sama osoba wcześniej z Logosa stała się Jezusem, co z Jezusa stała się Panem wszystkich, Boską osobą, o czym czytamy w Żyd. 13:8: „Jezus Chrystus ten sam [ta sama osoba] wczoraj [w czasie Wieku Żydowskiego, w naturze Logosa] i dziś [w czasie Wieku Ewangelii, w naturze ludzkiej], i na wieki