Epifaniczny tom 15 – rozdział 1 – str. 45
Chrystus: Jego karnacja
stał się jednak dopiero wtedy, gdy osiągnął pełnoletniość – wiek 30 lat, chociaż po urodzeniu dorastał stopniowo, stając się doskonałym dzieckiem, chłopcem, młodzieńcem i mężczyzną. Ponieważ Adam był doskonałym człowiekiem, tylko doskonały człowiek mógł być jego okupem, równoważną ceną (1Kor. 15:45-49; Żyd. 2:5-9). Poświęcając się, Jezus ofiarował więc Swe doskonałe ciało za doskonałe ciało Adama, Swe doskonałe życie za doskonałe życie Adama, Swoje prawo do życia za prawo do życia Adama oraz Swoje prawa życiowe za prawa życiowe Adama. W czasie Swojej 3,5-letniej służby ofiarował całe człowieczeństwo aż do śmierci i na śmierć, tak by móc je przekazać Boskiej sprawiedliwości jako równoważną cenę za dług Adama. W zamian za nienarodzony rodzaj ludzki skazany na śmierć w biodrach Adama dał nienarodzony rodzaj w Jego biodrach, jako jego dokładny ekwiwalent. Dzięki temu, przy pełnym zadowoleniu sprawiedliwości, uzyskał prawo do wymazania z księgi Boskiej sprawiedliwości wyroku przeciwko Adamowi i jego rodzajowi, przez co staje się Zbawicielem świata. W jakim celu była karnacja? Krótko mówiąc, była potrzebna po to, by dostarczyć ceny okupu w celu zadośćuczynienia wymogom sprawiedliwości wobec Adama i jego rodzaju, tak by Jezus mógł ich zbawić. Chwała, cześć i uwielbienie niech będą Bogu za ten cudowny wyraz Jego mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości, okazany w karnacji! Chwała, cześć i uwielbienie niech będą też Chrystusowi za Jego udział w karnacji (Obj. 5:12,13)! Och, jak bardzo powinniśmy ufać, mieć nadzieję, miłować i być posłusznymi Bogu i Chrystusowi za możliwości i realne korzyści płynące z karnacji!
Lecz ktoś może zapytać, czy Bóg, który stworzył doskonałego Adama z prochu ziemi oraz zasady życia wziętej z powietrza, w ten sam sposób nie mógł stworzyć innej doskonałej istoty ludzkiej, a następnie uczynić jej oraz nienarodzony rodzaj w jej biodrach ceną okupu za Adama i nienarodzony rodzaj w jego biodrach? Odpowiadamy, że oczywiście mógł to uczynić, gdyby tego pragnął. Lecz On zaplanował coś lepszego: nagrodę za bardzo wierną służbę, jaką Logos, Michał, okazał Mu ze wszelką sprawiedliwością i skutecznością w dziele